lukasz

W przedostatnim dniu naszego pobytu w Portugalii udaliśmy się do najbardziej malowniczej wioski Portugalii, Nazare. Jest to niewielkie rybackie miasteczko leżące u stóp potężnego klifu, który wznosi się ponad falami oceanu w środkowej Portugalii. W Nazare znajduje się również Sanktuarium Matki Bożej, będące najstarszym portugalskim sanktuarium i w ciągu wieków jednym z najbardziej popularnych miejsc kultu na terenie obecnej Portugalii. Tego dnia mogliśmy dokładnie zwiedzić to urocze miasteczko, zapoznać się z jego historią, jak również wypocząć nad oceanem i skosztować tutejszej kuchni...

Kolejnego dnia naszej pielgrzymki udaliśmy się do niewielkiej wioski Valinhos i Aljustrel, znajdującej się w pobliżu słynnej na cały świat Fatimy. Na rok przed objawieniami Najświętszej Marii Panny Łucja, Franciszek i Hiacynta kilkukrotnie ujrzeli Anioła Portugalii, zwanego też Aniołem Pokoju. Wydarzyło się to właśnie w okolicach Valinhos. Anioł, którego zobaczyły dzieci, polecił im modlić się słowami: O Mój Boże, wierzę w Ciebie, wielbię Cię, ufam Tobie i kocham Cię. Błagam Cię o przebaczenie dla tych, którzy nie wierzą w Ciebie, nie wielbią Cię, nie ufają Tobie i nie kochają Cię. Anioł zachęcał do nieustannego ofiarowywania modlitw i umartwień Najwyższemu, aby wypraszać nawrócenie dla grzeszników i pokój dla Portugalii. Gdy ukazał się po raz drugi, nakazał pastuszkom modlić się słowami przypominającymi słowa Koronki do Miłosierdzia Bożego...

W dniu 13 lipca 2013 roku nie mieliśmy zaplanowanych żadnych wycieczek. Ten szczególny dzień był przeznaczony na główne uroczystości, które odbyły się na placu przed Bazyliką Matki Bożej Różańcowej, jak i pozostawiono nam czas wolny, w trakcie którego mogliśmy dokładnie zwiedzić i kontemplować miejsca związane z objawieniami. Wieczorem natomiast wzięliśmy udział po raz drugi w procesji światła, będącej zwieńczeniem całego naszego dnia. Nie będę na stronie przedstawiał wszystkich objawień, które w okresie od maja do października 1917 miały miejsce w Fatimie. Chciałbym jedynie przywołać wspomnienia siostry Łucji właśnie z dnia 13 lipca 1917 roku, która tak opisuje objawienia Matki Bożej...

Zanim jednak udaliśmy się do Fatimy, która była głównym celem naszej pielgrzymki, wcześniej odwiedziliśmy inne ważne miejsce związane z siostrą Łucją. Mam na myśli Coimbrę, która do 1255 roku była stolicą Portugalii. W Coimbrze znajduje się klasztor karmelitanek bosych, do którego w 1948 roku wstąpiła siostra Łucja, spędzając w nim następnie 57 lat swojego życia. W książce Grzegorza Górnego i Janusza Rosikonia pt. Tajemnice Fatimy, największy sekret XX wieku możemy przeczytać: W tym czasie duże zmiany następują w życiu Łucji . W 1946 roku, po 20 latach spędzonych w Hiszpanii, doroteuszka wraca do Portugalii. Skierowana zostaje do domu zakonnego w pobliżu Porto. Coraz bardziej odczuwa jednak, że Bóg powołuje ją do innego – bardziej kontemplacyjnego – rodzaju życia duchownego. Poza tym jest zmęczona ciągłymi nagabywaniami ludzi pełnych ciekawości i żądnych sensacji, którzy wciąż dopytują ją o szczegóły objawienia. 25 marca 1948 roku wstępuje więc do zakonu karmelitanek bosych i osiada w klasztorze w Coimbrze. Panuje tam bardzo surowa reguła: siostry przebywają zamknięte za klauzurą i nie mogą wychodzić na zewnątrz...