Sieradz, 25 grudnia 2017
Bóg się rodzi
Kolęda ta, napisana przez znakomitego XVIII-wiecznego poetę, Franciszka Karpińskiego, w szczególny sposób wprowadza w nas w klimat Bosko-ludzkiej tajemnicy. Jest to zarazem „nowy początek” dziejów człowieka – Nowe Przymierze, które trwa i które jest wieczne.
Pasterka, w której uczestniczymy o północy, jest pierwszą Mszą św. odprawianą w Boże Narodzenie. Jej nazwa pochodzi od pasterzy, którzy jako pierwsi przyszli oddać pokłon nowo narodzonemu Jezusowi. Gdy byłem dzieckiem, na pasterkę chodziłem – podobnie jak zapewne większość z nas – z rodzicami, za co jestem im wdzięczny, gdyż w ten sposób kształtowali od małego moją duchowość. Dzisiaj nie umiem sobie wyobrazić, bym tego wieczoru jako już dorosły człowiek nie spędził na modlitwie. Dodatkową zaś radość sprawia mi, kiedy mogę wziąć do ręki aparat fotograficzny i całe to radosne wydarzenie uwiecznić na fotografiach.
W tym roku na pasterkę po raz kolejny wybrałem się do klasztoru sióstr urszulanek, który znajduje się niedaleko mojej Pragi. Lubię to miejsce. Mieszkają tu, pracują i modlą się skromne „szare” siostry urszulanki wraz z księdzem rektorem Zygmuntem Majdzińskim, prawdziwie charyzmatycznym kaznodzieją, którego kazania sprawiają, że wiara i duchowość człowieka znacznie wzrasta.
Na tegoroczną pasterkę przybyło do klasztoru wielu sieradzan, by wspólnie oddać cześć nowo narodzonemu Dzieciątku. Poniżej zamieściłem piękne kazanie, które wygłosił ksiądz Zygmunt Majdziński. Bardzo cenię sobie coniedzielne kazania księdza rektora. Jest jednym z tych świętych kapłanów, którzy nie tylko piękną mową, ale przede wszystkim swoim skromnym i przykładnym życiem, ukazują nam piękno życia w Bogu. Sprawiają, że chcemy pozostawać z Nim w nieustannym dialogu. Nie ma wówczas mowy o samotności, Bóg staje się Tym, w obliczu którego powinniśmy przeżywać swoje życie.
Niechaj czas Bożego Narodzenia pozwoli nam wszystkim spotkać się w gronie najbliższych na wspólnym świętowaniu, by zapomnieć o dotychczasowych urazach, zatargach i podziałach, skłaniając swą radością każde ludzkie serce ku pojednaniu, miłości i życzliwości.
Niech światło betlejemskiej gwiazdy wskazującej drogę do stajenki rozproszy mrok obaw, niepewności i niepokoju, wiodąc ku Dobru i Prawdzie.
Niech nowo narodzone Boże Dziecię wspomaga nas swą łaską i błogosławieństwem w każdym dniu nadchodzącego Nowego 2018 Roku.
Łukasz Piotrowski
***
Ponadto zapraszam do obejrzenia: