Mogiły i groby cmentarza parafialnego w Sieradzu / Dzieciom, którym nie pozwolono żyć…

Wybrani przez Boga / o. Dolindo Ruotolo – Jezu, Ty się tym zajmij!
27 października 2018
Porządki przed Dniem Wszystkich Świętych na cmentarzu parafialnym w Sieradzu
27 października 2018
Wybrani przez Boga / o. Dolindo Ruotolo – Jezu, Ty się tym zajmij!
27 października 2018
Porządki przed Dniem Wszystkich Świętych na cmentarzu parafialnym w Sieradzu
27 października 2018
Udostępnij to:

Sieradz, 14 października 2017

W dniu 15 października w całym kraju obchodzony jest Dzień Dziecka Utraconego. Pierwszy raz Obchody Dnia Dziecka Utraconego zorganizowano w 1988 roku w Stanach Zjednoczonych. Wybrano datę 15 października, tyle bowiem trwa ciąża, licząc umownie od 1 stycznia. Chyba nie ma pośród nas nikogo, kto by nie znał osoby, która w przeszłości utraciła swoje ukochane dziecko. Nie ma nic gorszego dla rodzica, jak konieczność pochylenia się nad trumną i z bólem serca pochowania własnego dziecka. Tego ogromnego bólu i pustki po stracie dziecka nie da się w żaden sposób opisać. Musimy głęboko wierzyć, że Pan Bóg kiedyś wszystkie wylane łzy i smutek przemieni w szczęście i radość z obcowania z naszym utraconym dzieckiem w niebie. Każde życie tu na ziemi kiedyś się skończy, ale nadejdzie nowe, które nie ma końca. Dzień 15 października to również dzień poświęcony pamięci wszystkich nienarodzonych i bezbronnych dzieci, które w sposób barbarzyński zostały zamordowane przez swoje „matki” w wyniku dokonanej aborcji. Dzieci, którym nie dano żadnej szansy na godne życie.

„Dzieciom, którym nie pozwolono żyć” — niewielki, symboliczny grób na cmentarzu parafialnym w Sieradzu; fot. 24 września 2011
W uroczystość Wszystkich Świętych rozświetla go mnóstwo zniczy, zapalonych szczególnie przez dzieci i ich rodziców; fot. 1 listopada 2011

Będąc na sieradzkim cmentarzu parafialnym, w pobliżu zabytkowego kościółka św. Ducha, możemy nawiedzić symboliczny grób poświęcony nienarodzonym dzieciom, noszący jakże smutną nazwę Dzieciom, którym nie pozwolono żyć. Zachęcam, by się przy nim zatrzymać i skierować do Pana Boga nasze myśli wraz z modlitwą za te nienarodzone dzieci. Na przestrzeni kilku lat ów symboliczny grób uwieczniałem na swoich fotografiach, którymi pragnę się teraz z państwem podzielić. Pochylając się nad nim, mogłem widzieć znajdujące się na nim różne figurki aniołków, ale i pluszowego pieska, którego ktoś na tym grobie położył. Nie brakowało również ułożonych pośrodku grobu krzyży z figurą przybitego do krzyża Pana Jezusa. Jeden zwłaszcza z tych krzyży zrobił na mnie ogromne wrażenie, gdyż był na nim Pan Jezus z oderwaną ręką. Widok ten był dla mnie bardzo wymowny i wzruszający, bo przedstawiał w moich oczach obraz rozczłonkowanego w wyniku aborcji nienarodzonego dziecka.

Św. Matka Teresa z Kalkuty podczas Międzynarodowej Konferencji ONZ na temat Zaludnienia i Rozwoju, jaka miała miejsce w Kairze w 1994 roku, skierowała do uczestników następujące słowa:

„Mówię dziś do was z głębi serca – do każdego człowieka we wszystkich krajach świata, (…) do matek, ojców i dzieci w miastach, miasteczkach i wsiach. Każdy z nas jest dziś tutaj dzięki miłości Boga, który nas stworzył, i naszych rodziców, którzy nas przyjęli i zechcieli obdarzyć nas życiem.

Życie jest najpiękniejszym darem Boga. Dlatego z tak wielkim bólem patrzymy na to, co dzieje się w wielu miejscach świata: życie jest umyślnie niszczone przez wojnę, przemoc, aborcję. A przecież zostaliśmy stworzeni przez Boga do wyższych rzeczy – by kochać i być kochanymi.

Wiele razy powtarzałam – i jestem tego pewna – że największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali?

Jedynym, który ma prawo odebrać życie, jest Ten, kto je stworzył. Nikt inny nie ma tego prawa: ani matka, ani ojciec, ani lekarz, żadna agencja, żadna konferencja i żaden rząd. (…) Przeraża mnie myśl o tych wszystkich, którzy zabijają własne sumienie, aby móc dokonać aborcji. Po śmierci staniemy twarzą w twarz z Bogiem, Dawcą życia. Kto weźmie odpowiedzialność przed Bogiem za miliony i miliony dzieci, którym nie dano szansy na to, by żyły, kochały i były kochane? (…) Dziecko jest najpiękniejszym darem dla rodziny, dla narodu. Nigdy nie odrzucajmy tego daru Bożego”.

“Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40); fot. 24 września 2011
Nie ma na świecie cmentarza, na którym nie byłoby grobów dzieci, a każdy taki grób to ogromna tragedia dla rodziców i całej rodziny; fot. 2 października 2009

Na parafialnym cmentarzu w Sieradzu jest wiele maleńkich grobów, w których spoczywają dzieci, które Pan Bóg zabrał do siebie. W modlitwie pamiętajmy o ich rodzicach, prosząc dla nich o siłę potrzebną do dźwigania ich tragedii. Chrześcijanin to człowiek przepełniony miłością i miłosierdziem, także wobec tych, którzy uśmiercili poprzez aborcję własne nienarodzone dziecko. Dlatego módlmy się za osoby obciążone tym grzechem, by dostąpiły łaski nawrócenia i by Miłosierny Bóg w godzinie ich śmierci przebaczył im to, czego się dopuściły wobec swoich najbardziej bezbronnych dzieci.

Łukasz Piotrowski

 

***

Modlitwa do Matki Bożej za nienarodzonych i ofiary aborcji

Święta Matko Boga i Kościoła, nasza Pani z Guadalupe,
Zostałaś wybrana przez Ojca dla Syna w Duchu Świętym.
Jesteś Niewiastą obleczoną w słońce, która troszczy się o narodziny Chrystusa,
Podczas gdy szatan, czerwony smok, czeka, by pożreć Twe Dziecko.
Podobnie czynił Herod szukający, aby zniszczyć Twego Syna,
Naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa,
dokonując podczas tego rzezi wielu niewinnych dzieci.
Tak dzisiaj czyni się przez aborcję, zabijając wiele niewinnych, nienarodzonych dzieci,
przy udziale wielu matek atakujących ludzkie życie i Kościół, Ciało Chrystusa.

Matko Niewiniątek, chwalimy Boga w Tobie za Jego dary dane Tobie
przez Twe Niepokalane Poczęcie, Twoją wolność od grzechu;
Twoją pełnię łaski, Twoje Macierzyństwo Boga i Kościoła,
Twoje Wieczne Dziewictwo i Twoje Wniebowzięcie z ciałem i duszą do nieba.
O, Wybawienie chrześcijan, błagamy Ciebie o ochronę
dla wszystkich matek nienarodzonych i dzieci w ich łonach.
Wstawiamy się do Ciebie o Twą pomoc w zatrzymaniu holokaustu aborcji.
Nakłoń serca, aby szanowano życie!

Święta Matko, modlimy się do Twego Bolesnego i Niepokalanego Serca
za wszystkie matki i wszystkie nienarodzone dzieci,
aby mogły żyć tu na ziemi i,
dzięki Najdrogocenniejszej Krwi przelanej przez Twego Syna,
mogły dostąpić życia wiecznego z Nim w niebie.
Modlimy się również do Twego Bolesnego i Niepokalanego Serca
za wszystkich dokonujących aborcji i wszystkich stronników aborcji,
aby nawrócili się i opowiedzieli się za Twoim Synem, Jezusem Chrystusem,
jako za ich Panem i Zbawicielem. Broń wszystkie swoje dzieci w walce
przeciw szatanowi i wszystkim złym duchom w tej teraźniejszej ciemności.
Pragniemy, aby niewinne nienarodzone dzieci, które umierają bez chrztu,
były ochrzczone i zachowane.
Prosimy, abyś uzyskała tę łaskę dla nich i żal,
pojednanie i wybaczenie od Boga dla ich rodziców i zabójców.

Niech jeszcze raz w historii świata odsłoni się nieskończona moc litościwej miłości.
Niech ona położy kres złu. Niech przemieni sumienia.
Niech Twoje Bolesne i Niepokalane Serce odsłoni dla wszystkich światło nadziei.
Niech Chrystus Król króluje nami, naszymi rodzinami, miastami, narodami i całą ludzkością.
O, łagodna, O kochająca, O słodka Dziewico Maryjo,
usłysz nasze prośby i przyjmij ten płacz naszych serc!

O, Matko Boża z Guadalupe, Obrończyni Nienarodzonych, módl się za nami!

***

Zdjęcia symbolicznego grobu „Dzieciom, którym nie pozwolono żyć” wykonane 26 września 2016 roku

 

Zdjęcia wykonane 24 września 2011 roku

 

 

***

Ponadto zapraszam do obejrzenia:

Udostępnij to: