Aforyzmy świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego

„Moje życie chyli się ku wieczorowi. Tak bardzo lubię zachód słońca: wtedy moja dusza więcej zatapia się w Bogu, w tym Słońcu Sprawiedliwości, i myślę o Panu, jak mam Go kochać i jak się Jemu podobać, by kiedyś moje życie skończyło się tak, jak dzień się kończy, ale dzień jasny i pogodny” (Rozalia Celakówna, Służebnica Boża).

Treść kolumny

„Moja dusza jest większa od świata, bo posiada Ciebie, którego niebo i ziemia nie obejmują” (św. Małgorzata z Kortony).

„Jeśli nie zaryzykujemy niczego dla Boga, nigdy nie dokonamy dla Niego niczego wielkiego” (św. Ludwik Maria Grignion de Montfort).

„Wierzymy, że Kościół jest święty, ale są w nim ludzie grzeszni. Trzeba odrzucić chęć utożsamiania się jedynie z bezgrzesznymi. Jak mógłby Kościół wykluczyć ze swojej wspólnoty ludzi grzesznych? To dla ich zbawienia Chrystus wcielił się, umarł i zmartwychwstał. Trzeba uczyć się szczerze przeżywać chrześcijańską pokutę. Praktykując ją, wyznajemy własne indywidualne grzechy w łączności z innymi, wobec nich i wobec Boga. Trzeba unikać aroganckiej pozy sędziów minionych pokoleń, które żyły w innych czasach i w innych okolicznościach. Potrzeba pokornej szczerości, by nie negować grzechów przeszłości, ale też nie rzucać lekkomyślnie oskarżeń bez rzeczywistych dowodów, nie biorąc pod uwagę różnych ówczesnych uwarunkowań” (papież Benedykt XVI).

„Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta” (papież św. Jan Paweł II).

„Kieruj głos zawsze ku Niebu, nawet w tych momentach, kiedy duszę ogarnia zniechęcenie. Postępuj jak cierpliwy Hiob, a jedyną twoją troską niech będzie kochanie Boga i ciągłe wzrastanie w łasce oraz miłości” )św. Ojciec Pio).

„Dla mnie modlitwa jest porywem serca, prostym spojrzeniem rzuconym ku niebu, jest krzykiem wdzięczności i miłości w próbie jak, i w radości, jednym słowem jest czymś wielkim, nadnaturalnym, poszerza mi duszę i jednoczy mnie z Jezusem” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Milczenie – to mowa, która jedynie potrafi wyrazić to, co dzieje się w mojej duszy” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Niechaj ci wystarczy Chrystus ukrzyżowany, z Nim cierp i odpoczywaj, a pozbędziesz się wszystkich ciężarów zewnętrznych i wewnętrznych” (św. Jan od Krzyża).

„Biada tym, którzy gardzą duchownymi; choćby bowiem byli oni grzesznikami, jednak nikt nie powinien ich sądzić, bo Pan sam zastrzega sobie prawo do sądu nad nimi” (św. Franciszek z Asyżu).

„Nie bójcie się słabości człowieka ani jego wielkości! Człowiek zawsze jest wielki, także w słabości” (papież św. Jan Paweł II).

„Potrzeba mi krzyża, jeżeli nie, jakim byłbym papieżem? Panie, pomóż mi nieść go z godnością i pokorą. Niech stanie się on naszym zaszczytem przed Bogiem; reszta nic nie jest warta” (papież św. Jan XXIII).

„Umarłym jest każdy, kto tylko dla świata żyje, pracuje, tworzy i szuka ziemskiej chwały. Jest to tragedia życia ziemskiego, życia światowego, życia niedowiarków” (bł. Michał Sopoćko).

„Chcę widzieć uśmiech. Chrześcijanin nie ma żadnego powodu, aby być smutnym, a ma wiele, aby być wesołym” (św. Ignacy Loyola).

„Naszymi przyjaciółmi są ci wszyscy, którzy niesprawiedliwie nas dręczą, nękają, upokarzają, krzywdzą i zadają ból i cierpienie, męczarnie i śmierć; powinniśmy ich bardzo kochać, ponieważ dzięki temu, co nam czynią, otrzymamy życie wieczne” (św. Franciszek z Asyżu).

„Dzieci przypominają nam, że misyjna płodność Kościoła czerpie życie nie z ludzkich środków i zasług, lecz jest całkowicie bezinteresownym darem Boga. Niewinność i łaska obecna w życiu dzieci, ale także zadawane im niesprawiedliwe cierpienia, stają się – mocą Chrystusowego Krzyża – źródłem duchowego ubogacenia dla nich i dla całego Kościoła. Wszyscy musimy uświadomić to sobie z żywą wdzięcznością. Należy również pamiętać o tym, że okres dzieciństwa dostarcza cennych możliwości działania, które przyczynia się zarówno do budowania Kościoła, jak i do humanizacji społeczeństwa” (papież św. Jan Paweł II).

„Ojcze dobry, daj mi proszę, Twą świętą obecność, zmartwychwstanie, nagrodę i życie wieczne. Amen” (św. Benedykt z Nursji).

„Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę?” (Ps 27).

„Nie brzydź się imieniem śmierci; niechaj cię radują dobrodziejstwa szczęśliwego przejścia. W rzeczywistości śmierć jest pogrzebaniem wad i zmartwychwstaniem cnót” (św. Ambroży z Mediolanu).

„Oko chrześcijanina widzi dalej – dostrzega wieczność” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Miejcie wiarę, a zobaczycie, czym są cuda” (św. Jan Bosko).

„Poprzez wiarę w Chrystusa składamy uroczysty hołd Bogu i ten akt poddania się władzy Boga, który do nas przemówił, obala dumę szatana, który zgrzeszył pychą” (św. Leopold Mandić).

Treść kolumny