Poznaję Boży świat / 2017 – Francja, Lourdes cz.3

2017 – Uroczystość uchwalenia Konstytucji 3 maja

3 maja 2017

Warto zobaczyć / 2017 – Rewitalizacja Parku im. Adama Mickiewicza w Sieradzu

24 maja 2017

Udostępnij to:

2017 – Francja, Lourdes, Gavarnie
– Wstęp do pielgrzymki / Historia objawień
– Lourdes cz. 1
– Lourdes cz. 2
– Lourdes cz. 3
– Gavarnie / Zakończenie pielgrzymki
– Droga Krzyżowa / Rozważanie

***

Trzeciego dnia cała nasza grupa uczestniczyła w przepięknej Drodze Krzyżowej, której stacje wzniesiono na zboczu góry Espelugues. Dzień wcześniej już samodzielnie wybrałem się w to miejsce, żeby dokładnie każdą stację Drogi Krzyżowej sfotografować. Jeśli tylko Pan Bóg pozwoli, chciałbym owe zdjęcia opatrzyć odpowiednim rozważaniem, a następnie w okresie Wielkiego Tygodnia zamieścić na stronie Sieradz-Praga.pl. Ta golgota to niezwykłe dzieło, którego inicjatorem był bp Laurencje. W 1869 r. wykupił on ten teren od miasta z zamiarem zbudowania kalwarii, a jego dzieło kontynuowało pięciu jego następców, ordynariuszy w Tarbes. Droga Krzyżowa rozciąga się na długości ok. 1600 m, rozpoczyna się po lewej stronie Bazyliki Niepokalanego Poczęcia i wznosi się serpentyną, chwilami stromą, coraz wyżej, aż na szczyt, który znajduje się 140 m powyżej Groty Massabielskiej. Przy wejściu na pilastrze stoi anioł, który trzyma w lewej ręce prosty krzyż z napisem: In cruce salus (w krzyżu zbawienie), a prawą ręką wskazuje pielgrzymom świętą drogę. Cała Kalwaria przedstawia historię męki i śmierci Pana Jezusa: od Pretorium Piłata do złożenia do Grobu. Składa się na nią 115 mierzących ok. 2 m postaci z patynowanego żelaza – wykonanych przez słynną pracownię Raffl z Paryża. Wszystkie stacje usytuowane są niezwykle malowniczo na zapierającym dech w piersiach wzgórzu. Na tle soczystej zieleni wspaniałe dzieło paryskiego artysty nabiera wyrazu: można podziwiać harmonię grup i jednocześnie fizjonomię, a zwłaszcza pełne ekspresji twarze poszczególnych osób. Najważniejszym jednak celem tej tak monumentalnej, Drogi Krzyżowej jest wzbudzenie żarliwej wiary w sercach pielgrzymów kroczących śladami Męki Chrystusowej. Nie bez przyczyny podczas uroczystego poświęcenia Kalwarii, 14 września 1912 r., przez legata papieskiego – kard. Lucona, kaznodzieja, bp Izart z Pamiers w swoim wspaniałym kazaniu stwierdził, że rozważanie Męki Pańskiej na tej świętej drodze „skłania do modlitwy, do żalu za grzechy i do nawrócenia”.

Stacje Drogi Krzyżowej powstały dzięki ofiarności pielgrzymów przybywających do Lourdes. Od 2 tys. lat chrześcijanie wyruszają na Drogę Krzyżową, aby rozważać Mękę Chrystusa w drodze na Kalwarię. Jest to modlitwa odmawiana w duchu pokuty za popełnione grzechy. W Lourdes przeżywa się ją w sposób szczególny.

Przy stacji XIV – Jezus złożony do grobu. Droga Krzyżowa wije się w terenie stromym i zalesionym na przestrzeni 1,6 km.

Zbliżając się ku końcowi swoich wspomnień, chciałbym powiedzieć o jeszcze dwóch miejscach, które w wolnym czasie postanowiłem zobaczyć. Pierwszym z nich jest zamek, położony na skalistym szczycie. Pragnąłem zwiedzić go już w trakcie swojej pierwszej pielgrzymki do tego miejsca w 2007 r., lecz niestety się to nie udało. Na szczęście podczas tegorocznej pielgrzymki „zdobyłem” tę historyczną fortecę. Z wysokości baszty można podziwiać wspaniały widok na dolinę i na góry otaczające Lourdes. Historia tego miejsca mówi nam o tym, iż strategiczne położenie fortecy pozwoliło zająć jej w przeszłości pierwszoplanowe miejsce. Z tego samego powodu ta oto twierdza wojskowa pierwszej kategorii musiała przeżyć wiele oblężeń. Od początku XVIII w. stała się więzieniem stanowym. Dziś jest siedzibą Muzeum Pirenejskiego i w swoim wnętrzu gromadzi zarówno dzieła sztuki, jak i pamiątki pirenejskich tradycji ludowych.

Zamek jest największą świecką atrakcją w Lourdes.

Pośród murów dawnej fortecy możemy poznać historię i legendę tego miejsca. Można zwiedzić również cały zamek z jego poszczególnymi salami. Serdecznie polecam każdemu, kto będzie w Lourdes. To piękne dopełnienie każdej pielgrzymki do Matki Bożej.