Muszyński Hieronim (ur. 1920 w Sieradzu, zm. 1996 w Sieradzu), znakomity garncarz sieradzki. Ze strony matki pochodził z garncarskiego rodu Tomalów ze Stefanowa Barczewskiego. Ojciec był szewcem w Sieradzu, on jednak odziedziczył po przodkach zamiłowanie do garncarstwa. Już jako mały chłopiec, mieszkając na sieradzkiej Pradze, często chodził do garncarzy i przypatrywał się ich pracy. Gdy ukończył 14 lat, zaczął uczyć się tego zawodu u swojego wuja Antoniego Tomali. W ciągu trzech miesięcy nauczył się pracy na kole garncarskim, prześcigając swojego mistrza.
U Antoniego Tomali pracował do 1942 roku, kiedy to Niemcy przejęli wszystkie warsztaty garncarskie w Sieradzu. Po wyzwoleniu założył własny zakład. Dyplom czeladnika uzyskał w 1946 roku, a mistrzowski rok później. W roku 1950 wstąpił do cepeliowskiej spółdzielni „Sztuka Sieradzka”. Współpraca z Cepelią nie trwała zbyt długo, ale dzięki niej zdobył wiedzę dotyczącą przygotowania glazury.
Hieronim Muszyński wykonywał zarówno ceramikę tradycyjną użytkową („mlostki”, dojenki, dzbanki, doniczki do kwiatów, makutry), jak i ceramikę niezwiązaną z tradycją ludową (wazony, kufle, flasze itd.) oraz ceramikę pamiątkarską, czyli miniaturki garnków, dwojaków, misek, dzbanków...
