Bez kategorii

Gdybym nie miał Jezusa byłbym niczym! *** Dwadzieścia lat temu, 1 kwietnia 2004 roku strona Sieradz-Praga.pl trafiła do sieci *** Z tej okazji pragnę m.in. zaprezentować przygotowanych 130 myśli świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego...

Zakładka pt. Polska, moja ojczyzna jest jedną z moich ulubionych zakładek, do której lubię od czasu do czasu zaglądać. To właśnie podróżowanie do niezwykłych miejsc, które możemy odnaleźć na mapie Polski, jest czymś, co sprawia mi ogromną radość i fascynuje mnie. Nasz kraj pełen jest tajemnic i nieodkrytych zakątków, które od dosyć niedawna pragnę odkrywać. Oferuje niezwykłe i piękne miejsca na wyciągnięcie ręki, które znajdują się często znacznie bliżej, niż by się mogło wydawać. Jednym z takich miejsc, które dzisiaj chciałbym zaprezentować, jest znajdujący się w Łodzi przy ulicy Bracka 40 ogromny cmentarz żydowski założony w 1892 roku. Jest on jedną z największych nekropolii żydowskich znajdujących się w Europie. Rozciąga się na powierzchni 42 ha, na której znajduje się, według różnie podających tę informację źródeł, ok. 230 000 grobów wyznania mojżeszowego. W pamięci też mam inny wyjątkowy łódzki cmentarz, ewangelicko-augsburski (link tutaj), który nawiedziłem 28 października 2022 roku. Wspominam te miejsca dlatego, że łódzkie nekropolie są wyrazistym odzwierciedleniem dawnej wielokulturowości tego wielkiego miasta... Zapraszam do obejrzenia 197 zdjęć, które wykonałem na cmentarzu żydowskim w Łodzi, w dniu 23 października 2023 roku...

Bywają takie chwile, kiedy niespodziewanie rodzą się w moim sercu pragnienia podejmowania nowych wyzwań związanych z ukazywaniem na zdjęciach tak pięknego, a zarazem tak bardzo atakowanego w dzisiejszych czasach Chrystusowego Kościoła, Kościoła, który bardzo kocham, i którego jestem niegodną i marną cząstką. Kiedy biorę aparat do ręki, żeby spróbować wykonać jak najgodziwiej fotoreportaż, to moje serce wręcz drży z nieopisanej radości. Mam wrażenie, że kiedy fotografuję „Kościół”, w szerokim tego słowa znaczeniu, to tak jakbym fotografował samego Pana Jezusa... Kilka tygodniu temu w moim sercu zrodziło się pragnienie, aby udać się do Łagiewnik i postarać się wykonać jak najpiękniej fotoreportaż ze święta Bożego Miłosierdzia, o którym powiedział Pan Jezus również: „Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia Mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia Mojego, zginą na wieki” (Dz. 965). Wiedziałem, że tego dnia przybędą do Łagiewnik tłumy pielgrzymów z Polski i z zagranicy. Miałem już w głowie zarys tego, co chciałbym ukazać na swoich zdjęciach. Jedyne, czego najbardziej potrzebowałem, to przyznanie akredytacji fotoreporterskiej. Jednak Opatrzność Boża sprawiła, że z Jej pomocą udało się ją otrzymać. W tym miejscu pragnę bardzo podziękować mojej koleżance, Agnieszce Gracz, która zrobiła wszystko, żeby mi pomóc. Dziękuję, Agnieszko, bo bez Twojej pomocy mój fotoreportaż byłby bardzo ubogi w fotografie... Cały fotoreportaż składa się z 304 fotografii i zaczyna się od mojego spaceru po błoniach, skąd można spacerkiem dojść do okazałego sanktuarium św. Jana Pawła II...

|CIĄG DALSZY WSPOMNIEŃ Z LOURDES| Po wczorajszych perypetiach noclegowych w końcu wypoczęty, z uśmiechem na twarzy i błogim spokoju na sercu mogę zacząć swoją ponowną przygodę z Lourdes. Budzik obudził mnie tuż po godz. 7:00 i po kilkunastu minutach byłem już gotowy do wyjścia. Na niebie nie było żadnej chmurki i dzień zapowiadał się wręcz idealnie. Po zejściu do recepcji przywitałem się serdecznie z Francois, któremu jeszcze raz za wszystko podziękowałem. Przedstawił mnie również Monice, która wraz z rodziną mieszka od kilkunastu lat w Lourdes i pracuje w hotelu Francois. Życzliwość, którą mnie obdarzyli, sprawiła, że czułem się tak, jakbym był u dobrych przyjaciół, których znam od wielu lat. Było to dla mnie podczas całego pobytu bardzo ważne, bo wiedziałem, że pomimo że jestem daleko od domu, są przy mnie osoby tak bardzo życzliwe i pomocne, przy których czułem się bezpiecznie. Dziękuję Wam jeszcze raz za wszystko, czego doświadczyłem z Waszej strony! Po naszej serdecznej rozmowie opuściłem już hotel i szczęśliwy udałem się najpierw do groty, by pokłonić się i podziękować za wszystko Matce Bożej. Poranek w Lourdes był dosyć chłodny, dlatego założyłem czapkę i arafatkę, którą 13 lat temu jako pamiątkę przywiozłem z Ziemi Świętej (uśmiech). Pomimo wczesnego poranka pielgrzymów było już dosyć sporo. W swoim całym fotoreportażu będę chciał przede wszystkim ukazać nie tylko to, co święte w Lourdes, ale w sposób szczególny ludzi, którzy z najodleglejszych zakątków świata przybyli do miejsca objawień Matki Bożej, oraz ich wiarę. Ukażę również na zdjęciach Bazylikę Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, wybudowaną w latach 1866–1872, której w 2020 roku ze względu na prowadzony remont nie udało mi się od środka sfotografować. Swoimi wszystkimi zdjęciami, które na przestrzeni tych kilku dni wykonam, pragnę okazać pokorną wdzięczność i miłość do Matki Bożej i Jej Syna, a naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. To dla mnie nieopisana radość, że mogę być w tym miejscu już po raz czwarty. W miejscu, które Maryja wybrała do przekazania swojego orędzia całemu światu...