Aforyzmy świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego. Część III – 130 myśli

„Jestem Matką Słowa” (Matka Boża z Kibeho do Alphonsine).

„Stajemy się tym, co kochamy, a to, kogo kochamy, kształtuje to, kim się stajemy” (św. Klara z Asyżu).

Przyjdzie dzień, kiedy cywilizowany świat odrzuci swego Boga, kiedy Kościół zwątpi, tak jak zwątpił Piotr. Będzie kuszony, by wierzyć, że człowiek stał się Bogiem. W naszych kościołach chrześcijanie szukać będą bezskutecznie czerwonej lampki, [wskazującej miejsce] gdzie czeka ich Bóg. Podobnie jak Maria Magdalena, płacząca przy pustym grobie, będą pytać: „Dokąd Go zabrali?” (papież Pius XII).

„Jak Eden był rajem stworzenia, tak Maryja jest rajem wcielenia i w Niej, niczym w Ogrodzie, odbyły się pierwsze zaślubiny Boga i człowieka” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Uczniem, jak nauczał nas sam Pan, jest każdy, kto zbliża się do Pana, by za Nim podążać – by słuchać Jego słów, wierzyć Mu i być Mu posłusznym jako Panu, królowi, lekarzowi i nauczycielowi prawdy. Każdy zatem, kto wierzy w Pana i uznaje się za gotowego do bycia uczniem, musi najpierw nauczyć się odrzucać wszelki grzech oraz wszystko, co odciąga od należnego Panu posłuszeństwa” (św. Bazyli Wielki).

„W sakramencie ołtarza Pan przychodzi do człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boże, stając się jego towarzyszem w drodze. W tym sakramencie Pan staje się rzeczywiście pokarmem dla człowieka spragnionego prawdy i wolności. Skoro tylko prawda może nas uczynić wolnymi, to Chrystus staje się dla nas pokarmem prawdy” (papież Benedykt XVI).

„W Najświętszym Sercu Jezusa odnajduję wszystko to, czego brak mi w moim ubóstwie, gdyż jest Ono pełne miłosierdzia. Nie znalazłam nigdy skuteczniejszego środka na moje strapienia niż Przenajświętsze Serce mojego umiłowanego Jezusa. W Nim zasypiam bez zmartwień i wypoczywam bez niepokojów (…). Chorzy i grzesznicy odnajdują w Nim pewne schronienie i spokojnie odpoczywają. Boskie i umiłowane Serce jest całą moją nadzieją: jest moją ucieczką. Jego zasługi są dla mnie zbawieniem, życiem i zmartwychwstaniem” (św. Małgorzata Maria Alacoque).

„Wpatrujmy się w Pana Jezusa jak w lustro. On prowadził życie ukryte. Cały Jego nieskończony majestat był ukryty w cieniu i ciszy owego skromnego mieszkania w Nazarecie. Dlatego również my róbmy wysiłki, aby prowadzić życie wewnętrzne całkowicie ukryte w Bogu” (św. Ojciec Pio).

„Ten, kto prawdziwie miłuje Boga, nieustannie modli się do Niego w sercu, choćby nawet zajmował się sprawami codziennymi” (św. Jan Klimak).

„Raz znowu, w dzień Wniebowzięcia Królowej Aniołów i Pani naszej Pan raczył uczynić mi tę łaskę, że w zachwyceniu ujrzałam Jej wstąpienie do nieba, radosne i uroczyste przyjęcie Jej i miejsce, jakie zajęła w królestwie swego Syna. W jaki sposób to wszystko się odbyło, tego opisać nie potrafię. To tylko powiem, że widok tej chwały napełnił moją duszę niewypowiedzianą chwałą i szczęśliwością” (św. Teresa z Avili).

„Istota ziemska jest niczym, jest atomem. Będąc niczym, będąc atomem, nie może nigdy osiągnąć dalekiej nieskończoności. Miłość nie zna odległości, zatem jedynie przez miłość możemy osiągnąć Boga, skracając kosmiczny dystans” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Maryja jest oknem, przez które nasza ludzka natura dostrzega przebłyski Boskości na ziemi. Lub raczej jest Ona szkłem powiększającym, które intensyfikuje naszą miłość do Jej Syna i czyni nasze modlitwy jaśniejszymi i bardziej żarliwymi” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Prawdą jest, że Pan Jezus oraz Jego Matka wybierają często właśnie dzieci, ażeby powierzać im sprawy wielkiej wagi dla życia Kościoła i ludzkości. Odkupiciel ludzkości niejako dzieli się z nimi troską o innych ludzi: o rodziców, o kolegów i koleżanki. Czeka bardzo na ich modlitwę. Jakże ogromną siłę ma modlitwa dziecka! Staje się ona czasem wzorem dla dorosłych: modlić się z prostotą i całkowitą ufnością, to znaczy zwracać się do Boga tak, jak czynią to dzieci” (papież św. Jan Paweł II).

„Dom w Rzymie, w Stolicy Piotrowej, pod skrzydłami Ojca chrześcijaństwa, to dla kongregacji zakonnej silny fundament, oparty o skałę Piotrową: dlatego dążę z wszystkich sił do założenia tego domu. Wtedy będę spokojna o przyszłość Zgromadzenia – może mieć wiele ciężkich przejść, ale w cieniu Watykanu nie zginie” (św. Urszula Ledóchowska).

„Modlitwa jest jakby pijalnią wód, w której pije się łaskę Ducha Świętego ze źródła przeobfitego szczęścia Trójcy Przenajświętszej. W modlitwie musisz się całkowicie skupić i wstąpić z Umiłowanym do izdebki twego serca, by tam przebywać samotnie z Samotnym, zapomnieć o wszystkim, co na zewnątrz, wznieść się ponad siebie całym sercem, całym rozumiem, z wszystkimi pragnieniami i z całym oddaniem. Jak długo wstępujesz w żar modlitwy, wchodzisz do wspaniałego przybytku, do mieszkania Boga” (św. Bonawentura z Bagnoregio).

„Panie mój, Jezu Chryste, dzięki Ci składam za tak wielką miłość i miłosierdzie, jakie mi okazujesz. Wiem, że jest to znakiem wielkiej miłości, jeśli Ty Panie mnie doświadczasz sługę swego za wszystkie grzechy jego na tym świecie, by go już nie karać na drugim. I dlatego gotów jestem z radością przyjąć wszelkie kary i przeciwności, jakie Ty, Boże, zechcesz na mnie zesłać za moje grzechy” (św. Franciszek z Asyżu).

„Szukajcie radości, niosąc wszędzie nutę szczerości, prawości, unikając tego, co jest kłamstwem i udawaniem, aby z waszego życia mógł wypływać nieustający strumień wody żywej, sięgający aż do życia wiecznego” (papież św. Jan XXIII).

„Służąc ubogim, służysz Chrystusowi” (św. Wincenty à Paulo).

„Niech moje życie zatonie w nieskończonym morzu Jezusowej miłości” (bł. Maria Felicja od Jezusa w Najświętszym Sakramencie).

„Mając udział w ciele i krwi Chrystusa, przemieniamy się w Tego, którego spożywamy” (papież św. Leon I Wielki).

„Wszystko jest dziełem Twojej miłości” (bł. Franciszka Siedliska).

„Jeśli Bóg jest życiem, to ten, kto nie ogląda Boga, nie ma życia” (św. Grzegorz z Nyssy).

„Święta Rodzina jest jakby niebem na ziemi. Składa się z trzech osób, które jedynie ciało odróżniało od aniołów” (ks. Jan Berthier MS, Sługa Boży).

„Nikt nie jest tak święty i sprawiedliwy, żeby nie potrzebował odpuszczenia jakiegoś grzechu” (papież św. Leon I Wielki).

„Wśród wycia huku fal. Płynę spokojnie z ufnością. I patrzę, jak dziecię, bez lęku w dal. Boś Ty mi Jezu światłością” (Dzienniczek św. Siostry Faustyny 1322).

„Niech twoje oczy nie wiedzą, co to złe spojrzenie. Niech z twoich ust nigdy nie wymknie się zuchwałe słowo” (św. Ojciec Pio).

„Proszę cię gorąco, nie trać czasu na myślenie o przeszłości. Jeśli była dobrze wykorzystana, oddajmy za to chwałę Bogu; jeśli źle, odwróćmy się od niej ze wstrętem i zaufajmy dobroci Ojca Niebieskiego. Poza tym zachęcam cię, dokładaj starań, żeby w Twym sercu gościł pokój, niech ci w tym dopomaga pocieszająca myśl, że nasz Bóg najsłodszy wybaczył ci już twoje życie w tej jego źle wykorzystanej części” (św. Ojciec Pio).

„Miłość jest jedynym atramentem, którym możesz cokolwiek zapisać na tym świecie, wszystko inne jest kleksem na papierze” (św. Charbel).

„Nie wszyscy mogą pościć i składać obfite jałmużny, odbywać długie pielgrzymki dla chwały Bożej, ale wszyscy mogą kochać Boga, wystarczy tylko chcieć” (św. Jan Bosko).

„Przez cierpienie jedynie i przez krzyże, a nie inne drogi można dojść do wielkiej miłości Boga i do prawdziwego z Nim zjednoczenia. Krzyż więc nie jest karą, ale największą łaską Boża, której tylko miłośnikom swoim udziela” (bł. Alfons Maria Mazurek OCD).

„Kiedy przyjrzysz się czyśćcowi, dostrzeżesz tam Moją słodką i niezmierzoną Opatrzność wobec mizernych dusz, które straciły czas i teraz, oddzielone od ciała, nie mają już czasu, by zdobyć zasługi. Dozwoliłem im, aby za waszym pośrednictwem, was, którzy jeszcze trwacie przy życiu i macie sposobność do dobrych uczynków, poprzez jałmużnę, nabożeństwa, post oraz modlitwy odprawiane w stanie łaski uświęcającej z ufnością w Moje Miłosierdzie, mógł być skrócony okres ich kary” (Pan Jezus do św. Katarzyny ze Sieny).

„Nie wiem, czy ci już mówiłam o mojej miłości do śniegu? Kiedy byłam zupełnie mała, jego biel zachwycała mnie; jedną z największych moich przyjemności było spacerowanie wśród płatków padającego śniegu. Skąd mi się wzięło to upodobanie do śniegu?.. Być może stąd, że ponieważ byłam zimowym kwiatuszkiem, pierwszym strojem, jaki w moich dziecięcych oczach upiększał przyrodę, z pewnością był jej biały płaszcz… Wreszcie pragnęłam, żeby w dzień moich obłóczyn przyroda, tak jak ja, była ubrana na biało” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Bóg dokonuje cudów, ale nie zgodnie z naszą ograniczoną logiką. Bóg jest większy od naszych pragnień” (Chiara Corbella Petrillo, Służebnica Boża).

O błogosławiona Dziewico! Otwórz Twoje serce dla wiary, usta wyznaniu, a łono Zbawicielowi. Oto upragniony przez wszystkie narody stoi z zewnątrz i kołacze do drzwi Twoich. Jeśli zaś Cię minie, bo się ociągasz, znów zaczniesz, bolejąc, szukać Tego, którego miłuje dusza Twoja. Powstań więc, pobiegnij i otwórz. Powstań przez wiarę, pobiegnij przez oddanie, otwórz przez wyznanie. “Oto, mówi Maryja, ja, służebnica Pańska; niech mi się stanie według słowa twego” (św. Bernard z Clairvaux).

„Człowiek ten pada na twarz na ziemię —jest to znakiem pokory i wstydu— by każdy zawstydził się z powodu splamienia swojego życia grzechem. Jego wyznanie jest pełne pobożności i wiary: zrozumiał, że uzdrowienie jest w rękach Pana” (św. Beda Czcigodny).

„Nasi aniołowie stróże są naszymi najwierniejszymi przyjaciółmi, ponieważ są z nami dzień i noc, zawsze i wszędzie. Powinniśmy często je przywoływać” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Patrzcie, oto ten kamień będzie dla was świadkiem” (Księga Jozuego 24,27).

Rabin podczas wizji: Widziałem baranka ułożonego na białej tkaninie. Jagnię złożono w ofierze, a krew zabitego zwierzęcia wsiąkała w materiał. Potem usłyszałem następujące słowa: „Baranek zapłaci za wasze grzechy”. Następnie zobaczyłem, jak miliony ludzi gromadzą się wokół baranka, który wrócił do życia. Wszyscy, w tym wielu złoczyńców, kłaniali się przed Nim, chwaląc Go, a tymczasem głos przemówił ponownie: „Dzięki Jego miłości jesteście bezpieczni”. Wokół ludzi oddających cześć barankowi zebrało się wielu złoczyńców, którzy usiłowali zranić tych, którzy się modlili. Nagle okazało się, że nie mogą do nich podejść, ponieważ między nimi, a modlącymi się ludźmi płynie krew baranka. Złoczyńcy przestraszyli się. Znów rozległ się głos: „Baranek to Mój Syn, którego zesłałem do was na ofiarę, abyście zrozumieli, że Bóg jest litościwy”. (fragment z książki pt. „Oczami Jezusa” autorstwa Carvera Alana Amesa).

„Chwalmy Boga i usiłujmy pokutę czynić, póki żyjemy. O jakże słodka będzie śmierć dla tego, kto za życia pokutą zgładził wszystkie grzechy swoje i nie będzie musiał iść do czyśćca! Jeszcze za życia będzie mu dano zakosztować początku rozkoszy i chwały niebieskiej w duszy wolnej od wszelkiego strachu i w niewzruszonym pokoju […]” (św. Teresa z Avili).

„Zanim popełnimy grzech, szatan zapewnia nas, że nie wynikną z niego żadne konsekwencje; po popełnieniu grzechu szatan wmawia nam, iż jest on niewybaczalny” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie wzbudzaj święte uczucia, rozmawiaj z Nim, módl się i trwaj w objęciach Umiłowanego” (św. Ojciec Pio).

„W tym Chwalebnym Wniebowzięciu patrzymy na Maryję jak prowadzi nas do nadziei i do przyszłości pełnej radości, jak ukazuje nam drogę do celu, jak uchwycić się wiary w jej Syna i nigdy nie tracić przyjaźni z Nim, lecz pozwolić się oświecić i prowadzić Jego słowu” (papież Benedykt XVI).

„Módlmy się jedni za drugich, abyśmy kiedyś połączyć się mogli w krainie wiecznej radości” (św. Rafał Kalinowski).

„Dzięki łasce Bożej jesteśmy u zarania Nowego Roku. Czy ujrzymy jego koniec, to tylko sam Bóg wie. Ten rok powinien być całkowicie poświęcony wynagradzaniu błędów przeszłości i czynieniu (dobrych) postanowień na przyszłość. Niech więc wraz z nimi idą w parze również święte działania” (św. Ojciec Pio).

„Chcę we wszystkim i zawsze powtarzać: Tak, Ojcze spraw, by moja mała wola była zgodna z Twoją Świętą” (bł. Maria Felicja od Jezusa w Najświętszym Sakramencie).

„Upadnięcie na kolana w wierze jest prawidłowym i płynącym z wnętrza, koniecznym gestem. Kto uczy się wierzyć, ten uczy się także klękać, a wiara lub liturgia, które zarzuciłyby modlitewne klęczenie, byłyby wewnętrznie skażone. Tam, gdzie owa postawa zanikła, tam ponownie trzeba nauczyć się klękać, abyśmy modląc się, pozostawali we wspólnocie Apostołów i męczenników, we wspólnocie całego kosmosu, w jedności z samym Jezusem Chrystusem” (papież Benedykt XVI).

„Kto powie: Możliwe, że się jeszcze nawrócę i osiągnę zbawienie. Tak? A czyż rzuciłbyś się w przepaść, mówiąc: Kto wie, może nie zginę?” (św. Alfons Maria Liguori).

„Chodź zawsze w obecności Bożej i strzeż w sobie czystości, której cię Bóg naucza” (św. Jan od Krzyża).

„Śmierć Chrystusa mówi o tym, jak wiele cierpienia i zła ciąży nad ludzkością w każdej epoce: o miażdżącym ciężarze naszego umierania, o nienawiści i przemocy, która dzisiaj wciąż powoduje rozlew krwi na ziemi. Męka Pana trwa nadal w cierpieniach ludzi. Jak słusznie pisze Blaise Pascal, «konanie Jezusa trwać będzie aż do skończenia świata; nie należy spać w tym czasie»” (papież Benedykt XVI).

„Jest rzeczą bezsensowną mówić o Jezusie Chrystusie i zarazem żyć po żydowsku, ponieważ to nie chrześcijaństwo przyjęło judaizm, lecz judaizm chrześcijaństwo, w którym zgromadzili się wszyscy ludzie wierzący w Boga” (św. Ignacy Antiocheński).

„Tam, skąd wypędza się Boga, poniża się człowieka” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Napoleon powiedział: by wygrać wojnę, potrzeba trzech rzeczy: pieniędzy, pieniędzy, pieniędzy. By zdobyć świętość, potrzeba też trzech rzeczy: modlitwy, modlitwy, modlitwy” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Rozmyślaj ciągle o tajemnicach krzyża i o boleściach Matki stojącej pod krzyżem. Módl się i czuwaj zawsze” (św. Klara z Asyżu).

„Działanie nic nie jest warte bez modlitwy, a modlitwa nabiera wartości przez ofiarę” (św. Josemaria Escrivá de Balaguer).

„Kochać to nie znaczy wpatrywać się jeden w drugiego, ale wspólnie patrzeć w tym samym kierunku. Tutaj pojawia się ów Boży paradoks, że im bardziej jest się zapatrzonym w Maryję, tym bardziej i Jej, i nasz wzrok skierowują się na osobę Jezusa. I to jest sekret świętości ludzi oddanych Maryi” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Mów Jezusowi, że Go miłujesz, nawet jeśli tego nie czujesz” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Któż uczyni człowieka szczęśliwym, jeśli nie Ten, który go stworzył” (św. Augustyn z Hippony).

„Szuka się Boga w książkach – znajduje się Go na modlitwie. Kryzysy w wierze wynikają z braku modlitwy. Boga znajduje się nie w książkach, lecz na modlitwie. Im ktoś więcej się modli, tym bardziej odnajduje Boga, a jego wiara wzrasta. Dzieci moje, nigdy nie zaniedbujcie modlitwy. Módlcie się często w ciągu dnia. Tylko modląc się znajdziecie i doświadczycie miłości Boga. Modlitwa jest chlebem i życiem duszy, oddechem serca, spotkaniem z Bogiem. Kiedy przeżywacie stany nieufności, wątpliwości, lęku, cierpienia, w sposób szczególny trzeba uciekać się do Pana w modlitwie i znajdować w niej umocnienie i zachętę” (św. Ojciec Pio).

„Żadne kazanie nie jest bardziej skuteczne od dobrego przykładu” (św. Jan Bosko).

Dziś w czasie Mszy św. widziałam Pana Jezusa cierpiącego, jakoby konał na krzyżu, który mi rzekł: „Córko moja, rozważaj często cierpienia moje, które dla ciebie poniosłem, a nic ci się wielkim nie wyda, co ty cierpisz dla mnie. Najwięcej mi się podobasz, kiedy rozważasz moją bolesną mękę; łącz swoje małe cierpienia z moją bolesną męką, aby miały wartość nieskończoną przed moim majestatem” (Jezus do św. Siostry Faustyny Kowalskiej, Dz 1512).

„Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” ( List św. Pawła do Rzymian 12, 21).

„Życie nie jest niczym innym, jak tylko wiecznym zmaganiem się z sobą samym i nie zakwita inaczej jak tylko za cenę cierpienia. Dotrzymuj zawsze towarzystwa Panu Jezusowi w Ogrodzie Oliwnym, a On będzie umiał wzmocnić cię w godzinach udręk, które nadejdą” (św. Ojciec Pio).

„Kochaj Maryję! Ona jest godna miłości, wierna, stała… Jeżeli zagraża ci jakieś niebezpieczeństwo, Ona pospieszy, by cię wybawić. Jeśli masz kłopoty, pocieszy ciebie. Jeśli chorujesz, przyniesie ci ulgę. Jeśli jesteś w potrzebie, pomoże ci. Nie ogląda się wstecz, by ujrzeć, jakim byłeś. Przychodzi do każdego serca, które chce Ją pokochać. Przychodzi szybko i otwiera przed tobą swe litościwe serce, obejmuje ciebie, pociesza i służy ci. Będzie ci towarzyszyć nawet podczas wędrówki ku wieczności” (św. Gabriel Possenti od Matki Bożej Bolesnej).

„Zbawienie świata dokonuje się przez miłość, a krzyż mówi, że odkupieńcza miłość nie może się obejść bez ofiary” (papież Benedykt XVI).

„Człowiek do życia potrzebuje chleba, owocu ziemi i swojej pracy. Ale nie samym chlebem żyje. Potrzebuje pokarmu dla swojej duszy: potrzebuje sensu, którego nabierze jego życie. I tak, zdaniem Ojców, żłób przeznaczony dla zwierząt stał się symbolem ołtarza, na którym leży Chleb – sam Chrystus, prawdziwy pokarm dla naszych serc. I znów widzimy, jak stał się On mały: pod skromną postacią Hostii, w kawałeczku chleba On ofiaruje nam siebie” (papież Benedykt XVI).

„Dotrzymuj Mi towarzystwa w Najświętszym Sakramencie. Pozostaję w tabernakulum w dzień i w nocy, czekając, by obdarzyć miłością i łaską wszystkich tych, którzy Mnie odwiedzą. Ale nie ma ich wielu. Jestem tak opuszczony, samotny i obrażany… Wielu ludzi nie wierzy w Moje istnienie i w to, że mieszkam w tabernakulum. (…) Inni zaś wierzą, ale nie kochają Mnie i nie odwiedzają. Zachowują się tak, jakby Mnie tam nie było. (…) Wybrałem ciebie, byś dotrzymywała Mi towarzystwa w tym małym azylu” (bł. Aleksandrina Maria da Costa).

„Każdego prowadzę drogą dopasowaną do jego możliwości. Maksymalnie optymalną. Dlatego drogi są różne i nie można komuś zazdrościć jego drogi, jego doznań czy łask. Każdy otrzymuje to, co dla niego najwłaściwsze i najlepsze, choćby wydawało się inaczej. Wy nie macie pełnego rozeznania. Dlatego musicie Mi ufać i godzić się na to, co czynię w waszym życiu. Godzić się z radością i ufnością, bo jest to najlepsze ze wszystkiego, co mogłoby być” (Pan Jezus do Alicji Lenczewskiej, polskiej mistyczki).

„Proszę mi nie współczuć – ja codziennie dziękuję Bogu, że mogłam być w Oświęcimiu” (Stanisława Leszczyńska, Służebnica Boża).

„Nie mów Bogu, że milczy, gdy twoja Biblia jest zamknięta” (św. Ojciec Pio).

„Apostoł Paweł napisał, że Chrystus jest mocą i mądrością Bożą; otóż ten, kto nie zna Pisma, nie zna mocy i mądrości Bożej. A zatem nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa”(św. Hieronim ze Strydonu).

„Pokój człowieka zjednoczonego z Bogiem przewyższa wszelkie przyjemności, jakie mogą dać zmysły i świat” (św. Alfons Maria Liguori).

„Nabierz zwyczaju rozmawiania z Bogiem sam na sam, szczerze i pełnym miłości zaufaniem, jak z najdroższym przyjacielem, który prawdziwie cię miłuje. Bardzo niewłaściwe jest traktowanie Boga z nieufnością i pojawianie się przed Nim wystraszonym albo z przekonaniem, że rozmowa z Nim to może być czas przepełniony nudą. Zapytaj kogoś kto prawdziwie kocha, a wyjawi ci, że w trudnościach i cierpieniach tego życia nie znajduje innej pociechy niż w pełnej miłości rozmowie z Bogiem. Nie musisz koniecznie nieustannie angażować umysłu w modlitwę, zapominając o wszystkich swoich sprawach i rozrywkach. Trzeba tylko, abyś nie pozostawiając swoich zajęć, zawracał się często do Boga jak do kogoś, kogo kochasz i kto kocha Ciebie. Twój Bóg jest zawsze blisko ciebie, a raczej w tobie, bo w nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy (Dz 27, 28). Nie trzeba zwracać się do Niego przez <<portiera>>. Upodobał on sobie poufną rozmowę z tobą. Mów mu więc o swoich sprawach, planach, cierpieniach, lękach i o wszystkim, co cię dotyczy. Czyń to przede wszystkim, jak ci już radziłem, w zaufaniu i z sercem otwartym. Bóg nie przemawia do tych, którzy się do Niego nie zwracają, a dusza nie przywykła do rozmowy z Nim, nie może usłyszeć Jego głosu i sprawia tym Bogu przykrość” (św. Alfons Maria Liguori).

„Do świętości nie są konieczne ani bogactwa, ani wysokie stanowiska, ale tylko święte życie decyduje o wszystkim. Każdy więc, kto chce, może się uświęcić” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Pismo Święte będzie o wiele bardziej zrozumiałe dla tych, którzy na własne oczy zobaczą Judeę, odnajdą pozostałości antycznych miast, spiszą nazwy identyczne lub zmienione tych różnych miejsc. Ta idea przyświecała nam, gdy podjęliśmy trud odwiedzenia z oczytanymi Żydami krainy, której nazwę powtarza się we wszystkich wspólnotach Kościoła” (św. Hieronim ze Strydonu).

„Zaniedbać miłość to zaniedbać Ducha Świętego” (św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, Mała Arabka).

„Miłość cię spali, ale pięknie jest umierać niczym świeca, która gaśnie dopiero kiedy do końca wypełni swoje zadanie” (Chiara Corbella Petrillo, Służebnica Boża).

„Im mniej na ziemi posiadać będziemy, tym więcej cieszyć się będziemy w niebie” (św. Teresa z Avili).

„Dla chrześcijanina radość jest obowiązkiem” (św. Augustyn z Hippony).

„Niech będzie błogosławiona godzina, w której narodził się Jezus z Maryi dla mojego zbawienia” (bł. Wawrzyniec Salvi).

„Być dzieckiem Bożym znaczy być równocześnie małym i wielkim” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Gdziekolwiek Bóg nas postawi, tam właśnie jest najlepsze miejsce naszego uświęcenia” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa” (św. Hieronim ze Strydonu).

„Szukajcie w czytaniu, a znajdziecie w rozmyślaniu; pukajcie w modlitwie, a otworzą wam w kontemplacji” (św. Jan od Krzyża).

“Akt wiary, przez który Maryja stała się Bożą bramą do świata, a Bóg w ten sposób otworzył w niej przestrzeń nadziei, tego, co „błogosławione” ze swej istoty, jest aktem posłuszeństwa: Niech mi się stanie według Twojej woli – w moim bycie stoję w służebnej relacji do Niego. Wierzyć znaczy dla niej: oddać się do dyspozycji, powiedzieć „tak”. W akcie wiary oferuje ona Bogu własną egzystencję jako przestrzeń Jego działania” (papież Benedykt XVI).

„Zrozumiałam jakie to szczęście, że wiele Mszy Świętych odprawia się na świecie, bo przez to wiele kar zasłużonych, wiele klęsk i nieszczęść publicznych bywa odwróconych” (bł. Anna Katarzyna Emmerich).

„Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom” (Dzieje Apostolskie 16:31).

„Nie obawiajcie się obowiązków i niespodzianek przyszłości! Nie lękajcie się, że zabraknie wam słów, że spotkacie się z odrzuceniem! Świat i Kościół potrzebują kapłanów, świętych kapłanów!” (papież Benedykt XVI).

„A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie” (J 17, 19).

„Modlitwa jest aktualizacją wiary: modlitwa bez wiary staje się ślepa, wiara zaś bez modlitwy się rozpada” (papież Benedykt XVI).

„Udziel mi, Panie, miłości, która nigdy nie słabnie, aby moja lampa zawsze nią świeciła i nigdy nie gasła, a jej płomienie były dla mnie płonącym ogniem i jasnym światłem dla innych” (św. Kolumban Młodszy).

„Miłujmy się bardzo, ale w Bogu, a Jego miłujmy przede wszystkim” (św. Teresa od Jezusa z Los Andes).

„Bóg otwiera niebo za pośrednictwem Owocu Maryi” (św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, Mała Arabka).

„Pamiętaj, że nie żyjemy tu, aby mieć niebo na ziemi. […] Gdybyś wiedział więcej o tym, ilu ludzi pogrąża się dziś w rozpaczy, tęskniłbyś raczej do tego, aby im odjąć trochę z nadmiaru ich bied i cierpienia” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Świeci i błogosławieni stanowią żywy argument na rzecz tej drogi, która wiedzie do królestwa niebieskiego. Są to ludzie – tacy jak każdy z nas – którzy tą drogą szli w ciągu swego ziemskiego życia i którzy doszli, […] to chrześcijanie w najpełniejszym tego słowa znaczeniu” (papież św. Jan Paweł II).

„Dziecko szczęśliwe – nie tylko szczęściem ziemskim, ale szczęściem duszy – o wiele łatwiej pokona swe wrodzone złe skłonności, o wiele łatwiej zbliży się do Boga” (św. Urszula Ledóchowska).

„Pamiętajcie, że nie można być chrześcijaninem, odrzucając Kościół, którego podstawą jest Jezus Chrystus; nie można nazywać się wierzącym, nie praktykując swojej wiary; nie można nazywać się człowiekiem duchowym, jeśli nie pozwala się Bogu kształtować nas przez pokorne i radosne słuchanie Jego Ducha i uległość Jego woli” (papież św. Jan Paweł II).

„Pokój to najcenniejszy dar, który Jezus nam wysłużył męką i śmiercią swoją” (św. Urszula Ledóchowska).

„Kim jesteś Ty, Panie, a kim jestem ja?” (św. Franciszek z Asyżu).

„Pozostań ze mną, Panie, albowiem moja dusza choć tak biedna, pragnie być dla Ciebie miejscem pociechy i gniazdem miłości” (św. Ojciec Pio).

„… im spowiednik jest Świętszy, tym bardziej jest łagodny i tym mniej gorszy się grzechami innych, ponieważ lepiej zna słabość natury ludzkiej” (św. Jan od Krzyża).

„Czekamy na Kogoś spoza tego świata, kto obiecał po nas przyjść” (bp Jan Pietraszko, Sługa Boży).

„Zżyjmy się z różańcem tak, byśmy go stale odmawiali, byśmy łatwo doń wracali, byśmy mu poświęcali wszystkie wolne chwile. Jak miłym i wiernym towarzyszem codziennych zajęć naszych może być różaniec!” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

Nie oddzielajcie swojej wiary od codziennego życia ani waszego codziennego życia od swej wiary, jak to dzisiaj czyni wielu ludzi. Życie i istnienie chrześcijanina winny być zjednoczone wokół przynależności do Jezusa Chrystusa. W ten sposób każdy chrześcijanin będzie mógł ustawicznie powtarzać za Apostołem: „Wiem, komu uwierzyłem” (papież św. Jan Paweł II).

„Motywem, zasadą i celem życia zakonnego jest oddać się całkowicie Bogu w miłości o sobie zapominającej, wygaszać niejako własne życie, aby stworzyć w sobie miejsce dla Jego życia” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Zajęciem chrześcijanina jest nic innego, jak ciągłe przygotowywanie się na śmierć” (św. Ireneusz z Lyonu).

„Wszystko na tym świecie jest ciągłym przemijaniem; przyjemność jeszcze się nie zaczęła, już się kończy” (św. Josemaria Escrivá de Balaguer).

„By malować sprawy Chrystusa, należy żyć z Chrystusem” (bł. Jan z Fiesole – Braciszek Anielski).

„Panie oto choruje ten, którego Ty kochasz” (J 11, 13).

„Niech cię umocni myśl o wiecznym radowaniu się z Jezusem” (św. Ojciec Pio).

„Bóg jest źródłem wody żywej, która nieustannie płynie do serc tych, którzy się modlą” (św. Ludwik Maria Grignion de Montfort).

„Wyjątkowa chwała sanktuarium w Lourdes bierze się z faktu, że pielgrzymi ze wszystkich stron świata są tu przyciągani przez Maryję ku adoracji Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie” (papież św. Pius X).

„Dla uniknięcia nieporozumień trzeba zaznaczyć, że miłosierdzie Jezusa nie wyraża się poprzez zawieszenie prawa moralnego. Dla Jezusa dobro jest dobrem, zło jest złem. Miłosierdzie nie zmienia definicji grzechu, lecz go spala w ogniu miłości. To oczyszczające i uzdrawiające działanie urzeczywistnienia się, kiedy człowiek odwzajemnia tę miłość, co oznacza uznanie prawa Bożego, szczerą skruchę i postanowienie rozpoczęcia nowego życia. Owej grzesznicy z Ewangelii zostaje wiele wybaczone, gdyż bardzo umiłowała. Bóg przychodzi do nas w Jezusie, by obdarzyć nas swoją miłością i prosić nas o miłość” (papież Benedykt XVI).

„Żyjcie zawsze radością. Ta radość tryska z czystości serca i wytrwałości w modlitwie” (św. Franciszek z Asyżu).

„Asyż jest dla mnie zawsze wewnętrznym punktem odniesienia, bo wiem, że to jest wielka siła modlitwy, wielka siła dla papieża pełniącego swoją misję sternika nawy Piotrowej, nawy Chrystusa. A zatem idźmy naprzód z Panem!” (papież Benedykt XVI).

„Najwyższym darem w kapłańskim życiu jest to, że może on tak po prostu być sługą Jezusa Chrystusa, który w tajemnicy sakramentów nie tylko o Nim mówi, lecz może nam dawać Jego obecność: To jest Ciało Moje, To jest Krew Moja, Ja odpuszczam tobie grzechy” (papież Benedykt XVI).

„Bacz, że kwiat bardzo delikatny szybko więdnie i traci zapach; dlatego strzeż się chęci postępowania wedle ducha smaku, bo nie będziesz stały. Wybierz sobie natomiast ducha mocnego, nie przywiązanego do niczego, a znajdziesz słodycz i pokój w obfitości. Bo smaczne i trwałe owoce zbiera się na glebie zimnej i suchej” (św. Jan od Krzyża).

„Każdy świecki chrześcijanin musi czuć się odpowiedzialny za dawanie świadectwa swej wierze oraz za to, by własnym przykładem i słowem wnosić ją we wszystkie środowiska” (papież św. Jan Paweł II).

„Kochajmy nasz święty Kościół katolicki, żyjmy według jego nauki i bądźmy mu wierni” (św. Urszula Ledóchowska).

„Proszę weźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając na nowo w świetle Pisma Świętego jego przeogromną moc” (papież św. Jan Paweł II).

„Ty jesteś doskonały i nie zmieniasz się. Dzisiejszy dzień nie przemija w Tobie, a jednak w Tobie się kończy, gdyż w Tobie są wszystkie dni: nie miałby którędy przechodzić, gdybyś ich nie obejmował” (św. Augustyn z Hippony).

Kto się modli, ten zaczyna widzieć; modlitwa i widzenie idą ze sobą w parze, ponieważ, jak mówi Ryszard ze Świętego Wiktora, „miłość jest okiem” (papież Benedykt XVI).

„Jezus odkupił nas przez swój krzyż; teraz kolej na nas, abyśmy zbawiali świat przez nasz krzyż” (bł. Jakub Alberione).

„Jeżeli podnoszą się wichry pokusy, jeżeli uderzasz o skały trudów, patrz na gwiazdę, wzywaj Maryję” (św. Bernard z Clairvaux).

„Podnieście głowy i zobaczcie cel waszej drogi. Jeśli idziecie z Chrystusem, jeśli przewodzi wam Duch Święty, to nie może być innego celu, jak Dom Ojca, który jest w Niebie” (papież św. Jan Paweł II).

„Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli (…), w mieście Boga naszego: Bóg je umacnia na wieki. O Boże, rozważamy Twoją łaskawość we wnętrzu Twojej świątyni” (Ps 48,9-10).

„Panie, o jedną rzecz Cię proszę: o zbawienie duszy, o nic innego” (św. Alfons Liguori).

„Spójrz Jezusowi w Twarz. Tam zobaczysz, jak On nas kocha” (św. Bernard z Clairvaux).

„Kiedyś wierzyłam, że modlitwa zmienia świat. Dziś wiem, że modlitwa zmienia nas, a my zmieniamy świat” (św. Matka Teresa z Kalkuty).

„Oto Jego Ciało! Zbliżmy się z wiarą, każdy ze swoimi słabościami” (św. Jan Chryzostom).

„Do tego, by być obrazem Jedynego Boga w trzech Osobach, powołany jest nie tylko Kościół, ale także rodzina, oparta na małżeństwie mężczyzny i kobiety” (papież Benedykt XVI).

„A sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek” (Mdr 4,7).

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8).

„Serce człowieka obmyśla drogę, lecz Pan utwierdza kroki” (Prz 16,9).

„Jakie to szczęście mieć Maryję za Matkę! Nie trać tego słodkiego towarzystwa, bo z Maryją zawsze jest Jezus” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Życie to czas na szukanie Boga” (św. Franciszek Salezy).

„Kochaj swój kraj. Bycie patriotą, to chrześcijańska cnota” (św. Josemaria Escriva).

„Z obecnego kryzysu wyłoni się Kościół jutra – Kościół, który stracił wiele. Będzie niewielki i będzie musiał zacząć od nowa, mniej więcej od początku” (przepowiednia ks. Josepha Ratzingera z 1969 roku, późniejszego papieża Benedykta XVI).

„Najlepszym przyjacielem jest ten, który nie pytając o powód twego smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość” (św. Jan Bosko).

„O tyle stajesz się z dnia na dzień piękniejszy, o ile wzrasta w tobie miłość. Bo miłość jest ozdobą duszy, jest jej pięknem” (św. Augustyn z Hippony).

„Świat jest jak książka. Ci, którzy nie podróżują, czytają jedynie pierwszą stronę” (św. Augustyn z Hippony).

„Żyć życiem Eucharystii, to wyjść całkowicie z ciasnoty własnego życia i wzrastać w nieskończone życie Chrystusa” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Przyłóżcie się, proszę was bracia drodzy, do rozważania Słowa Bożego. Nie lekceważcie sobie orędzia, jakie kieruje do was nasz Zbawiciel” (papież św. Grzegorz I Wielki).

„Religia nie ogranicza się do jakiegoś cichego kącika czy kilku świątecznych godzin. Ona musi się stać korzeniem i fundamentem całego życia” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„We wszystkich epokach swojej historii Kościół otaczał uwagą i szczególną pamięcią oraz szczególną miłością tych, którzy cierpią w imię Chrystusa” (papież św. Jan Paweł II).

„Jakiż spokój daje to święte imię Maryja Powtarzajmy je często w głębi duszy. Niech stanie się oddechem naszego serca” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Jezu! jakże Twój ptaszek jest szczęśliwy, że jest słaby i mały; co by zrobił. gdyby był wielki?… Nigdy by się nie odważył przed Tobą stanąć, zasnąć w Twojej obecności” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Podobnie jak św. Faustyna, chcemy wyznać, że nie ma dla człowieka innego źródła nadziei, jak miłosierdzie Boga. Pragniemy z wiarą powtarzać: Jezu, ufam Tobie!”  (papież św. Jan Paweł II).

„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (J 1, 29).

„Życie jest mostem, przejdź, ale nie buduj na nim swojego mieszkania” (św. Katarzyna ze Sieny).

„Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34).

„Jezus nie potrzebuje książek ani doktorów, by pouczać dusze; On, Doktor doktorów, naucza bez wrzawy słów” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego skrzydłach” (Ml 3,20).

„Kościół jest DOMEM BOGA, miejscem Jego obecności, w którym możemy Go znaleźć i spotkać. Kościół jest świątynią, w której mieszka ożywiający Go, kierujący nim i wspierający Go Duch Święty” (papież Franciszek).

„Gdy miłujesz bliźniego, twoje spojrzenie staje się czyste, aby mogło ujrzeć Boga” (św. Augustyn z Hippony).

„Kiedy się modlisz, spływają na ciebie łaski, a aniołowie kontynuują swój marsz. Modlitwa jest jak ostrzał z wysokości, przeprowadzany nim nastąpi atak na zło” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Dzięki swoim charyzmatom osoby konsekrowane stają się znakiem Ducha Świętego wskazującym na nową przyszłość, rozjaśnioną światłem wiary i chrześcijańskiej nadziei” (papież św. Jan Paweł II).

„Krzyż jest darem, który dobry Bóg zsyła swoim przyjaciołom” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Nie mając nic wszystko otrzymam od Boga” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Jezus daje swój krzyż prawdziwym przyjaciołom, aby jeszcze bardziej zbliżyć się do nich” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Cieszę się, że znowu zobaczę moich rodziców, rodzeństwo, przyjaciół, i wyobrażam sobie, że będzie tak samo wspaniale, jak było u nas w domu” (papież Benedykt XVI).

„Po każdym naszym zwycięstwie nad szatanem Bóg jest uwielbiony, bo Jego żołnierz odniósł tryumf nad wrogiem orężem łaski” (bł. Michał Sopoćko).

„Każdy człowiek ma na ziemi specjalną misję od Boga i na tej właśnie misji ma się przede wszystkim skoncentrować” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Czasem jednym ciastkiem można tyle dobrego zrobić!” (św. Urszula Ledóchowska).

„Miłujcie się nawzajem Miłością Chrystusową, a miłość, którą macie w sercu, okazujcie przez uczynki na zewnątrz…” (św. Klara z Asyżu).

„Krzyż nie jest znakiem śmierci, lecz życia; nie rozczarowania, ale nadziei; nie klęski, ale zwycięstwa” (papież św. Jan Paweł II).

„Nieście temu zagubionemu światu świadectwo wolności, do której wyswobodził nas Chrystus” (papież Benedykt XVI).

„Za PRAWDĘ trzeba cierpieć. Jestem przekonany, że to co robię jest słuszne, dlatego jestem gotowy na wszystko…” (bł. Jerzy Popiełuszko).

„Pozostań ze mną, Panie. Szukam tylko Ciebie i Twojej miłości, Twego serca i Twego ducha, ponieważ Cię miłuję i jedyna nagroda, o jaką proszę, to kochać Cię bardziej” (św. Ojciec Pio).

„Chrześcijanie, klękając, włączają się w modlitwę Jezusa na Górze Oliwnej. W obliczu zagrożenia przez potęgę zła są oni, będąc na klęczkach, wyprostowani wobec świata, a jako dzieci klękają przed Ojcem. My, chrześcijanie, klękamy przed chwałą Boga i uznajemy Jego Bóstwo, a wyrażamy w tym geście także naszą ufność, że On zwycięży” (papież Benedykt XVI).

„Obcujcie z Józefem, a spotkacie Jezusa. Obcujcie z Józefem, a spotkacie Maryję” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Nie starajcie się podobać wszystkim. Nie starajcie się podobać niektórym. Starajcie się podobać Bogu!” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Nie Czynię nic nadzwyczajnego: Kocham, ponieważ Bóg mnie kocha” (św. Matka Teresa z Kalkuty).

„Jedyną drogą do Boga, jest droga małego dziecka, co bez obaw zasypia w ramionach Ojca” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Kwiat rozwija się, gdy świeci słońce, a człowiek rozwija się, gdy kocha” (św. Matka Teresa z Kalkuty).

„Wszystko oddałam mojemu Panu, On będzie się o mnie troszczył” (św. Józefina Bakhita).

„Im lepiej znasz Jezusa, tym bardziej pociąga cię Jego tajemnica; im częściej Go spotykasz, tym bardziej chcesz Go szukać” (papież Benedykt XVI).

„Wielki Post przynagla nas do otwarcia naszego życia na słowo Boże, aby dane nam było poznać najbardziej fundamentalną prawdę: kim jesteśmy, skąd przychodzimy, jaki jest nasz cel oraz jaką drogę mamy obrać w życiu” (papież Benedykt XVI).

„Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój… Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli…” (Ez 37, 12b – 14a).

„Powinniśmy spróbować mieć zawsze uśmiechniętą twarz, bo twarz jest odbiciem duszy. Powinna być ona uśmiechnięta nawet wtedy, gdy jesteś sam, bo ciągle jesteś oglądany przez Boga i aniołów” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Jedni drugim wybaczajcie, tak jak Bóg wybaczył wam w Chrystusie” (list św. Pawła do Efezjan 4,32b).

„Udałam się do duszy mojego Chrystusa i tam będę spędzać mój Wielki Post” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Maryja jest najsłodszą przynętą, wybraną przez Boga, do chwytania ludzi” (św. Katarzyna ze Sieny).

„Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas, kapłanów, doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy” (papież św. Jan Paweł II).

„Bóg stoi u drzwi twego serca… Czeka… Otwórz Mu!” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Zostańmy świętymi, a w ten sposób po byciu razem na ziemi, będziemy zawsze razem w niebie” (św. Ojciec Pio).

„Gdzie jest Chrystus, tam jest życie” (św. Ambroży z Mediolanu).

„Odnajdźcie Boga, a znajdziecie sens waszego życia” (bł. Carlo Acutis).

„Święty to ktoś, kogo najbardziej interesuje miłość” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Niczego nie uważajmy za niemożliwe, Bóg może wszystko” (św. Karol de Foucauld).

„Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją na wolność a sama się obroni” (św. Augustyn z Hippony).

„Tutaj zawsze byliśmy wolni” (papież św. Jan Paweł II).

„Kiedy staniesz przed Najświętszym Sakramentem, zanurz się w jednej ze scen Jego Pasji, a zobaczysz, że za każdym razem poczujesz w sobie nową siłę” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Pamiętaj, że kiedy opuszczasz tą ziemię, nie możesz wziąć niczego, co otrzymałeś… ale tylko to co dałeś” (św. Franciszek z Asyżu).

„Różaniec to także potężna modlitwa przeciw szatanowi i przeciw siłom zła. Pod tym względem każdy paciorek jest dla demona ciosem, a każde poruszenie duszy jest niczym wybuch wiary, który powala szatana, a Maryja za każdym razem miażdży mu wtedy głowę. Różaniec jest kluczem do Nieba” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Pamiętaj, że życie jest nicością, a my jesteśmy na tej ziemi jedynie przejściowo. Pamiętaj, że najpiękniejszą chwilą jest przejście do Boga, spoczynek duszą i ciałem w Jego rękach po wykorzystaniu każdego zakamarka naszego ”ja” na Jego chwałę” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Wierzę w miłość mimo wszystko, co wokół się dzieje, i daj Panu odpocząć w łódce twojego serca. Nie budź Go…” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Kto należy do Chrystusa, musi przeżyć całe Jego życie. Musi dojrzewać do wieku Chrystusowego, musi z Nim wejść na drogę krzyżową, przejść przez Ogrójec i wstąpić na Golgotę” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Oto Bóg mi dopomaga, Pan podtrzymuje me życie” (Ps 54,6) .

„Wezwij swojego Anioła Stróża, aby cię oświecił i prowadził. Otrzymałeś go od Boga w tym celu, dlatego wykorzystaj go” (św. Ojciec Pio).

„Jeśli wierzysz w to, czego chcesz od Ewangelii, i odrzucasz to, czego w niej nie lubisz, to nie wierzysz w Ewangelie, ale w siebie” (św. Augustyn z Hippony).

„Jeśli boisz się opinii innych ludzi, nie powinieneś był zostać chrześcijaninem” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Dziś w czasie Mszy Świętej pogrążyłam się bezwiednie w nieskończonym Majestacie Bożym. Cały ogrom miłości Bożej zalewał mi duszę; w tym szczególnym momencie poznałam, jak wielce się Bóg uniżył dla mnie, ten Pan nad pany. – A cóż jestem ja nędzna, że obcujesz tak ze mną” (Dzienniczek św. Siostry Faustyny; 870).

„Nie jest wielką rzeczą wierzyć, że Chrystus umarł; ponieważ wierzą w to także poganie, Żydzi i wszyscy bezbożni: wszyscy wierzą, że umarł. Wiara chrześcijan to Zmartwychwstanie Chrystusa” (św. Augustyn z Hippony).

„Mieszkaniem miłości jest pokora” (św. Augustyn z Hippony).

„Niech cię nic nie przeraża ani miesza, zachowuj głęboki spokój, wszystko jest w ręku moim” (Dzienniczek św. Siostry Faustyny; 219).

„Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał” (2 Kor 5, 14-17).

„Oczy tego, kto wierzy w Chrystusa, dostrzegają nawet w najciemniejszą noc światło i widzą już blask nowego dnia” (papież Benedykt XVI)

„Nikt, kto odmawia codziennie Różaniec, nie popadnie w herezję ani nie zwiedzie go diabeł. To oświadczenie, które chciałbym podpisać moją krwią” (św. Ludwik Maria Grignion de Montfort).

„Jednego tylko unikał, jednego się lękał: obrazy Boga” (św. Jan Chryzostom o św. Pawle).

„Szczęśliwy człowiek, który służy Panu i chodzi Jego drogami” (Ps 128).

„Ukrywa się Pan, by nas swoją miłością przyciągnąć do siebie” (św. Józef Sebastian Pelczar).

„Zatrzymaj się, to przemijanie ma sens, ma sens… ma sens… ma sens!” (papież św. Jan Paweł II).

„Podnieście głowy. Nie lękajcie się patrzeć w wieczność. Tam czeka Ojciec, Bóg, który jest miłością. Dla tej miłości warto żyć. Miejcie odwagę żyć dla miłości” (papież św. Jan Paweł II).

„Ci, którzy twierdzą , że Kościół za dużo czasu poświęca Maryi, niech rozważą to, że sam nasz Błogosławiony Pan Jezus Chrystus poświęcił dziesięciokrotnie więcej czasu Swego życia na ziemi Maryi, niż swoim apostołom” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce” (J 14,2).

„Kiedy widzisz, że sprawy się komplikują, powiedz z zamkniętymi oczami: Jezu, Ty się tym zajmij!” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Ten, kto nosi Boga w swym sercu, niesie ze sobą niebo dokądkolwiek pójdzie” (św. Ignacy Loyola).

„Nie można mieć Boga za Ojca, kto nie ma się Kościoła za matkę” (św. Cyprian z Kartaginy).

„Nigdy nie zaniedbuj modlitwy, ona jest potężną bronią do zwalczania całej wściekłości piekła” (św. Paweł od Krzyża).

„Szczęścia nie znajdziesz w niczym innym, ale tylko w Bogu” (św. Tomasz z Akwinu).

„Dziś zróbmy sobie postanowienie, aby nigdy nie przechowywać urazy w sercu” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Nic bardziej nie może ciebie czynić naśladowcą Chrystusa jak troska o innych. Jeśli nie troszczysz się o bliźnich to oddalasz się od obrazu Chrystusa” (św. Ojciec Pio).

„Uspokój siebie, odrzucając wszelkie troski nie przejmując się niczym, a będziesz służył Bogu według Jego upodobania i znajdziesz w Nim swą radość” (św. Jan od Krzyża).

„Od niektórych świętych otrzymujemy pomoc w szczególnych sprawach, ale od św. Józefa pomoc jest udzielana we wszystkich, a poza tym broni on tych wszystkich, którzy z pokora zwracają się do niego” (św. Bernard z Clairvaux).

„Kto chce znaleźć Pana, odnajduje Go na krzyżu. Stąd, kto ucieka przed krzyżem, tym samym opuszcza też Pana. Gdzie krzyż, tam Pan; gdzie Pan, tam krzyż; tam też kieruj gorące pragnienia. Znalezienie ukrzyżowanego Pana nie mija bezowocnie” (św. Bonawentura z Bagnoregio).

„Uśmiechaj się do Boga, z miłością przyjmując Jego wolę” (św. Franciszek z Asyżu).

„Pierwszym językiem Boga jest cisza” (św. Jan od Krzyża).

„Krzyż jest najgłębszym zniżeniem się Boga do człowieka. Krzyż jest jak dotyk wiecznej miłości dla najboleśniejszych ran ziemskiej ludzkiej egzystencji” (papież św. Jan Paweł II).

„Chleb eucharystyczny, lekarstwo na nieśmiertelność, antidotum na śmierć” (św. Ignacy Antiocheński).

„Ten, który wierzy, nie potrzebuje wyjaśnienia. Temu, kto nie wierzy, wyjaśnić się nie da” (św. Tomasz z Akwinu).

„Lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą” (Iz 40,31).

„W Maryi masz wszystko, Ona jest twoją Matką. Czegóż więc dla ciebie nie uczyni?” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Niech Dziecię Jezus będzie Gwiazdą, która cię prowadzi po pustyni obecnego życia” (św. Ojciec Pio).

„Dla chrześcijanina sytuacja nigdy nie jest beznadziejna. Chrześcijanin jest człowiekiem nadziei. To nas wyróżnia” (papież św. Jan Paweł II).

„Musimy modlić się za dusze w czyśćcu. To niewiarygodne, co one mogą uczynić dla naszego duchowego dobra” (św. Ojciec Pio).

„Wznoś oczy ku niebu i patrz, jakie tam szczęście zgotował Chrystus dla swych ukochanych dzieci” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Kto naprawdę kocha Jezusa, ten mało mówi, a wiele znosi” (św. Gemma Galgani).

„Kapłaństwo byłoby zbezczeszczone, gdyby się stało czymś innym niż służbą” (papież Benedykt XVI).

„Tu na ziemi świętość polega na tym, aby stale być radosnym i wiernie wypełniać nasze obowiązki” (św. Dominik Savio).

„Prosiłeś, a nie otrzymałeś tego, o co prosiłeś? Uwierz Ojcu, że dałby ci to, gdyby ci to wyszło na pożytek” (św. Augustyn z Hippony).

„Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy przezwyciężyć w sobie niechęci, ile zdołaliśmy przełamać ludzkiej złości i gniewu. Tyle wart jest nasz rok, ile ludziom zdołaliśmy zaoszczędzić smutku, cierpień, przeciwności. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy okazać ludziom serca, bliskości, współczucia, dobroci i pociechy. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy zapłacić dobrem za wyrządzane nam zło” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„Droga uczciwych jest najtrudniejsza, ale i najbliższa z dróg wiodących do nieba” (bł. Pier Giorgio Frassati).

„Smutek trzeba rozpraszać modlitwą – jak mgły promieniami słońca” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„Krzyż nie jest tylko znakiem: jest także mocnym orężem Chrystusa. Jest laską pasterską, którą on pewnie wyważa drogę do nieba” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Jezus mógł zejść z krzyża, ale wolał powstać z grobu” (św. Augustyn z Hippony).

„Sprawa zbawienia wiecznego jest dla nas w tym życiu kwestią nie tylko najważniejszą, ale i jedyną” (św. Alfons Liguori).

„Chwile modlitwy muszą zajmować w naszym życiu naprawdę pierwsze miejsce” (papież Benedykt XVI).

„Gdyby hostię podzielić na tysiące tysięcy cząstek, to i tak w każdej jest cały Chrystus” (św. Katarzyna ze Sieny).

„Niedziela jest dniem Boga. Nie wolno jej Bogu kraść. Na kradzionym jeszcze się nikt nie wzbogacił” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Chodźcie nogami po ziemi, a sercem mieszkajcie w niebie” (św. Jan Bosko).

„Życzliwość i uprzejmość w spojrzeniach, w relacjach, słowach: zdobywać wszystkich dobrocią” (bł. Filip Rinaldi).

„Cierpienie jest wielką łaską. Przez cierpienie dusza upodabnia się do Zbawiciela, w cierpieniu krystalizuje się miłość. Im większe cierpienie, tym miłość staje się czystsza” (Jezus do św. Faustyny, Dzienniczek 57).