Tom IV – 365 myśli świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego…

„Bóg nie zawsze daje nam odpowiedź, którą chcielibyśmy usłyszeć, ale daje nam pokój w sercu, gdy podejmujemy Jego wolę” (św. Franciszek Salezy).

„Oto Serce, które tak bardzo ukochało ludzi, że w niczym nie oszczędzając siebie, całkowicie się wyniszczyło i ofiarowało, aby im okazać swoją miłość. Przeto żądam od ciebie, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała zostało ustanowione święto – szczególnie po to, by uczcić Moje Serce przez Komunię Świętą i uroczyste akty przebłagania, w celu wynagrodzenia Mu za zniewagi doznane w czasie wystawienia na ołtarzach. Obiecuję, że Moje Serce otworzy się, aby spłynęły z niego Strumienie Jego Boskiej Miłości na tych, którzy Mu tę cześć okażą i zatroszczą się o to, by inni Mu ją okazywali” (Jezus do św. Małgorzaty Marii Alacoque).

„Ostatecznie będziemy okryci radością, pokojem i miłością Boga w pełni, bez żadnych ograniczeń, będziemy przebywać z NIM twarzą w twarz! Pięknie jest o tym pomyśleć! Wspaniale jest myśleć o niebie. Daje to moc duszy!” (papież Franciszek).

„Wielcy święci formowali się zawsze u stóp Jezusa w Najświętszym Sakramencie i uzyskiwali od Niego skarby światła, pokoju i miłości” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Ty o Panie, zwracasz się z radością i miłością, by podnieść tego, który Cię obraża, a ja nie zwracam się, by podnieść tego, który mi dokucza i okazać mu szacunek” (św. Jan od Krzyża).

„Pod Jej macierzyńską opiekę oddaję (…) życie i niewinność dzieci, zwłaszcza tych, którym zagraża niebezpieczeństwo śmierci, zanim się urodzą. Jej miłościwej trosce zawierzam sprawę życia i niech żaden Meksykanin nie waży się podnosić ręki na cenny i święty dar życia ukrytego w łonie matki!” (papież św. Jan Paweł II).

„Duch Święty ukształtował go [św. Charbela], aby tych, którzy żyją bez Boga, nauczył modlitwy; tych, którzy żyją w hałasie – nauczył ciszy; tych, którzy żyją dla pozorów – nauczył skromności, a tych, którzy poszukują bogactw – nauczył ubóstwa. Są to zachowania przeciwne głównemu nurtowi, ale właśnie dlatego nas pociągają, jak świeża i czysta woda, której pragną wędrujący przez pustynię” (papież Leon XIV).

„Chciałbym być na tyle dobry, aby mówiono: jeśli taki jest sługa, jaki musi być Pan!” (św. Karol de Foucauld).

„Stwórz sobie dwa domy. Jeden materialny dom w swojej celi, żebyś nie biegała po wielu miejscach, chyba że z konieczności lub ze względu na posłuszeństwo przełożonej lub ze względu na akty miłosierdzia; i drugi dom, duchowy, który zawsze będziesz miała ze sobą – celę prawdziwej znajomości siebie, w której znajdować będziesz w sobie wiedzę o dobroci Boga. Są to dwie cele w jednej, a przebywając w jednej, trzeba ci przebywać i w drugiej; w przeciwnym razie twoja dusza popadnie w zamęt lub w zarozumialstwo” (św. Katarzyna ze Sieny).

„Chcieć doskonałości Ewangelii, jest chcieć Chrystusa Pana, czyli kochać Go z całego serca, duszy i z całej myśli. Wykonać, jest to wierność tej miłości” (św. Brat Albert Chmielowski).

„Gdyby nie było Sakramentu Kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana wśród nas” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Jest przy tobie Ten, o którym wiesz, że cię miłuje” (św. Teresa z Avili).

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków i owoce ich geniuszu. Próbą dla tego umiłowania staje się każde zagrożenie tego dobra, jakim jest ojczyzna. Nasze dzieje uczą, że Polacy byli zawsze zdolni do wielkich ofiar dla zachowania tego dobra albo też dla jego odzyskania” (papież św. Jan Paweł II).

„Młodość pełna jest czynów bez zastanowienia, starość zastanowienia bez czynów. Wiek dojrzały wymaga jednego i drogiego” (Pan Jezus do Alicji Lenczewskiej, mistyczki).

„W ubogich Bóg ma nam wciąż coś do powiedzenia” (papież Leon XIV).

„Biskup jest powołany, aby siać z cierpliwością, uprawiać z szacunkiem, czekać z nadzieją. Jest stróżem, a nie właścicielem; człowiekiem modlitwy, a nie posiadania” (papież Leon XIV).

„Oby Kościół był dla wszystkich szkołą pokory. Domem, w którym zawsze jest się mile widzianym” (papież Leon XIV).

„Och, najczystsza Dziewico Maryjo, moja dusza czuje potrzebę wywyższenia Cię i wyśpiewania Ci nowego Magnificat. Jesteś cała piękna, nienaruszona, bez skazy, czysta, jak śpiewa Kościół, jesteś dla nas jaśniejącą Bramą Nieba! O najjaśniejsza Matko Boga, przyjmij pochwały ludzkości, która Cię wysławia, ponieważ podziwia w Tobie Tego, który uczynił Cię wielką, a którego imię jest święte” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„W ręku Boga jesteśmy, Jego Sercu z ufnością się powierzmy, a będziemy bezpieczni” (św. Urszula Ledóchowska).

„Powołanie jest łaską i darem Bożym w Jezusie Chrystusie. Przez kapłaństwo stajemy się w szczególny sposób upodobnieni do Jezusa… Ta świadomość daru Bożego nadaje naszemu powołaniu Jego głęboki sens w perspektywie całego naszego życia”. (papież św. Jan Paweł II).

„Służyć Bogu to szukać dróg do ludzkich serc. Służyć Bogu to mówić o złu jak o chorobie, którą trzeba ujawnić, aby móc leczyć. Służyć Bogu to piętnować zło i wszelkie jego przejawy” (bł. ks. Jerzy Popiełuszko).

„Każda sekunda twojego życia jest darem Mojej łaski. Strzeż więc tego czasu i twojego serca, aby nic nie zostało zmarnowane w twojej drodze do domu Ojca” (Pan Jezus do Alicji Lenczewskiej, mistyczki).

„Liczni zwiedzeni zostali przez diabła i są nieświadomi, że zostali zwiedzeni […]” (św. Izydor z Sewilli).

„Różaniec stał się dla mnie ustawiczną medytacją oraz spokojną, codzienną kontemplacją, dzięki której duch mój nie traci z oczu szerokiego pola działalności, wynikającej z mego urzędu nauczyciela, najwyższego pasterza Kościoła i Ojca powszechnego dusz” (papież św. Jan XXIII).

„Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś” (Ps 30).

„Zawsze czyń coś dobrego, aby diabeł zastał cię zajętym” (św. Hieronim ze Strydonu).

„Być zawsze zjednoczonym z Jezusem – oto mój program życia” (św. Carlo Acutis).

„Bądźmy dobrzy dla zwierząt, kwiatów dla wszystkich stworzeń, bo każde z nich Bóg stworzył w swojej dobroci, czcijmy więc ją we wszystkich stworzeniach” (św. Urszula Ledóchowska).

„Chcę wam powiedzieć, w jaki sposób ja czytam moją starą Biblię. Często biorę ją, trochę czytam, a potem odkładam i pozwalam, aby Pan patrzył na mnie. To nie ja patrzę na Niego, ale to On patrzy na mnie. Czuję w głębi swojego jestestwa to, co mówi do mnie Pan” (papież Franciszek).

„Jak to jest, że nawet mały robaczek, który idzie w cieniu swego króla, nie jest rozdeptany?” (św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, Mała Arabka).

„Własnymi siłami niczego nie dokonasz, ale jeśli Bóg będzie ośrodkiem każdego twego działania, to wytrwasz i dojdziesz do celu” (św. Pier Giorgio Frassati).

„Ześlij swoje światło i objaw swoją prawdę, niech mi one przewodzą, niech mnie zaprowadzą na Twą świętą górę i do Twoich przybytków” (Ps 43,3).

„Święty to przyjaciel, pocieszyciel, to brat kochający, odczuwa nasze biedy, troski, modli się za nas, pragnie dobra naszego i szczęścia, bo łączy go z nami świętych obcowanie” (św. Urszula Ledóchowska).

„Im większe i bardziej wytrwałe jest twoje zaufanie do Boga, tym więcej twoich próśb zostanie spełnionych” (św. Albert Wielki).

„Nie będzie ci trudno umiłować krzyż i łzy Jezusowe, o ile wspomnisz te słowa: umiłował mnie i samego Siebie wydał za mnie” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Trzymając się ręki Maryi, zabłądzić nie mogę” (św. Urszula Ledóchowska).

„Im bardziej świat staje się zdechrystianizowany, im bardziej brak mu dojrzałości w wierze, tym bardziej potrzebuje on kapłanów, którzy będą całkowicie oddani świadczeniu o pełności tajemnicy Chrystusa” (papież św. Jan Paweł II).

„W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego” (List św. Pawła do Tymoteusza 4,7-8).

„Krzyż jest znakiem zwycięstwa. Lękają się go demony” (św. Cyryl Jerozolimski).Treść kolumny

„Nikt nie przywróci dnia wczorajszego, dzień jutrzejszy bardzo szybko przyjdzie i przeminie. Żyjmy dobrze na tym krótkim odcinku, abyśmy tam doszli, gdzie nie będziemy przemijać” (św. Augustyn z Hippony).

„Modlitwa za naszych bliskich zmarłych przypomina nam, że nasza ojczyzna jest w niebie” (papież Leon XIV).

„Jeżeli różne wspólnoty religijne w Świętym Mieście i w Ziemi Świętej dokonają postępu we współżyciu i współpracy w przyjaźni i harmonii, będzie to olbrzymią korzyścią nie tylko dla nich samych lecz dla całej sprawy pokoju w tym regionie. Jerozolima będzie prawdziwie Miastem Pokoju dla wszystkich ludzi” (papież św. Jan Paweł II).

„Kochaj Różaniec! Niech on ci będzie wiernym przyjacielem, pocieszycielem, drogowskazem do nieba, łańcuchem przykuwającym twe małe serce do Wielkiego Serca Niepokalanej Matki a równocześnie niech ci będzie orężem w walce z nieprzyjaciółmi Boga i Kościoła świętego” (św. Urszula Ledóchowska).

„Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony (J 3,17).

„Tam, gdzie jest miłość, nie ma cierpienia, a jeśli nawet jest, to samo staje się przedmiotem miłości” (św. Augustyn z Hippony).

„Jezus po dziś dzień przebywa w Kościele. Tam można Go spotkać i ująć. Ale jest tylko jedna metoda, żeby Go znaleźć: szukać Go trzeba sercem, a pochwycić Go można tylko miłością. Jeśli się stosuje inne metody, Jezus pozostanie nieuchwytny” (św. Augustyn z Hippony).

„Nie dla ziemi, ale dla nieba nam żyć, a dla nieba żyje się łącząc się z Bogiem w modlitwie. Wszak modlitwa jest mostem łączącym doczesność z wiecznością, ziemię z niebem, człowieka z Bogiem. Bez modlitwy nie ma życia dla Boga, nie ma służby Bożej” (św. Urszula Ledóchowska).

„Modlitwa jest początkiem, rozwojem i dopełnieniem wszystkich cnót” (św. Karol Boromeusz).

„Świętość zaczyna się od cichego zamykania drzwi” (św. Franciszek Salezy).

„Tym, którzy utrzymują, że nie mają czasu na modlitwę, brakuje nie czasu, a miłości” (papież św. Jan Paweł II).

„Nawracajcie się i odstąpcie od wszystkich waszych grzechów, i wasza niesprawiedliwość nie przywiedzie was do zguby” (Ez 18,30).

„Obecnie sam Kościół katolicki stał się przedmiotem ataków. Atakuje się jego prace, jego święte instytucje, jego głowę, jego naukę i karność. Kościół katolicki jest atakowany jako ostoja prawdy i nauczyciel wszystkich wiernych” (św. Jan Bosko).

„Nie poddawaj się ani smutkowi ani jakiejś obojętności – lecz ochotnie dźwigaj twój codzienny krzyż, zwłaszcza wewnętrzny” (Ojciec Anzelm Gądek, Sługa Boży).

„Dziękuję za dni, w które przychodziłaś, Maryjo, i za te, w które nie przyszłaś – nie będę Ci się umiała odwdzięczyć, jak tylko w raju. Ale i za otrzymany policzek, za drwiny, za obelgi, za tych, co mnie mieli za pomyloną, za tych, co mnie posądzali o oszustwo, za tych, co mnie posądzali o robienie interesu, dziękuję Ci Matko” (św. Bernadetta Soubirous).

„Boskość jest czystością, uwolnieniem od pasji i usuwaniem wszelkiego zła: jeśli to wszystko jest w tobie, wtedy naprawdę jest w tobie Bóg” (św. Grzegorz z Nyssy).

„Bóg prosi o wiarę, nie chce twojej śmierci; ma pragnienie twojego oddania, a nie twojej krwi; nie twoja śmierć go łagodzi, ale twoja dobra wola” (św. Piotr Chryzolog, doktor Kościoła).

„Gdy Bóg dzieci daje, trzeba mu za to dziękować, a kiedy nie daje, też trzeba dziękować. Bo On sam najlepiej wie, co dla nas najlepsze” (św. Cezary z Arles).

„Kościołowi potrzebny jest nasz udział w walce o dobre owoce na jego roli i jest to zadanie dla całej ludzkości” (papież Benedykt XVI).

„Pragnij z miłości dla Chrystusa dojść do zupełnego ogołocenia, ubóstwa i oderwania się od wszystkiego, co jest na świecie” (św. Jan od Krzyża).

„Tylko ten, kto potrafi rozpoznać w śmierci nadzieję, może także prowadzić życie, czerpiąc z nadziei” (papież Benedykt XVI).

„Odwagi więc, córki moje, nie dawajcie miejsca smutkowi; ale gdy posłuszeństwo posyła was do posług zewnętrznych, bądźcie tego pewne, że i w kuchni także, wśród garnków i rondli, Pan jest z wami, i wewnątrz i zewnątrz was wspiera” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna” (Prz 3,6).

„Codziennie moja miłość do gór rośnie coraz bardziej. Gdyby moje studia na to pozwalały, spędzałbym całe dni w górach, kontemplując wielkość Stwórcy w tym czystym powietrzu” (św. Pier Giorgio Frassati).

„Błogosławiony lud, który umie się cieszyć i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności. Cieszą się zawsze Twym imieniem, wywyższa ich Twoja sprawiedliwość” (Ps 89,16-17).

„Ogromna rzesza ludzi żyje i umiera nie zastanawiając się nad otaczającym ich światem. Przyjmują to, co się dzieje, bezrefleksyjnie, folgując swym skłonnościom na tyle, na ile pozwalają okoliczności. Kierują nimi głównie przyjemność i ból – nie rozum, zasada czy sumienie. Nie próbują interpretować świata ani zrozumieć, jaki jest jego sens. Tego, co widzą i czują, nie ujmują w żaden system” (św. Jan Henryk kard. Newman).

„Żeby odbyć dobrą spowiedź, trzeba nienawidzić grzechu z całego serca i żałować, że obraziliśmy tak dobrego Boga, że gardziliśmy łaskami, że nie zważaliśmy na głos sumienia, że długi czas trwaliśmy w stanie grzechu” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Trzymaj się zawsze świętego Kościoła katolickiego, ponieważ tylko on może ci dać prawdziwy pokój, ponieważ to tylko on posiada Jezusa w Sakramencie, który jest prawdziwym księciem pokoju” (św. Ojciec Pio).

„Wiara polega na wierzeniu w to, czego jeszcze nie widzisz; nagrodą wiary jest zobaczenie wreszcie tego, w co wierzysz” (św. Augustyn z Hippony).

„ROZDAWANIE CIAŁA CHRYSTUSA NALEŻY DO KAPŁANA Z TRZECH POWODÓW: – Po pierwsze, ponieważ, jak było powiedziane powyżej, dokonał on konsekracji w osobie Chrystusa. Ale tak jak Chrystus konsekrował Swoje Ciało podczas Ostatniej Wieczerzy, tak również dał Je innym, aby Je spożywali. Analogicznie, tak jak konsekracja Ciała Chrystusa należy do kapłana, podobnie i rozdawanie należy do niego. – Po drugie, ponieważ kapłan jest wyznaczonym pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi, więc tak jak do niego należy ofiarowanie darów człowieka Bogu, tak i do niego należy przekazywanie konsekrowanych darów ludziom. – Po trzecie, ze względu na cześć dla tego Sakramentu, nic nie może się z Nim stykać, lecz tylko to, co jest konsekrowane, stąd też i korporał, i kielich są konsekrowane, a podobnie i ręce kapłana. Nie jest zatem uprawnione, aby ktokolwiek inny Tego dotykał, chyba że w stanie konieczności, gdyby na przykład miało upaść na ziemię lub w inny nie cierpiących zwłoki przypadkach” (św. Tomasz z Akwinu).

„O Jezu Ukrzyżowany, patrząc na Ciebie, przybitego do krzyża, powinniśmy zrozumieć, że życie jest nam dane po to, byśmy je przeżyli dla Ciebie – byśmy Tobą żyli, Ciebie kochali, wielbili i chwalili, byśmy Tobie służyli tak, jak Ty, o Jezu, służyłeś nam całym swoim życiem. Ty spotykasz nas każdego dnia na naszej drodze do Nieba: w Komunii Świętej, w codziennych obowiązkach, w radościach i w cierpieniach. Lecz jeśli, spotykając Ciebie, odwracamy się przez obojętność, oziębłość w modlitwie, lenistwo w obowiązkach, rozproszenie w radościach, niecierpliwość w cierpieniu, brak szacunku, miłości i dobroci wobec innych – wtedy, Panie, na drodze naszego życia stajesz przed nami jako Sędzia. Nie będziesz sądził z tego, że nie umieliśmy Cię spotkać, lecz z tego, że nie potrafiliśmy się przed Tobą uniżyć przez pokorne wypełnianie Twojej woli. O Panie, pozwól nam spotykać Ciebie na drogach naszego życia – zawsze z wiarą, z miłością i z uwielbieniem. Prowadź nas, Jezu, do chwały Twojej na wieki” (św. Urszula Ledóchowska).

„Gdy tu walczymy za naszą wiarę, patrzy na nas Bóg, patrzy Chrystus, patrzą aniołowie! Jakaż chluba, jakie szczęście wobec takich widzów walczyć i zwyciężyć!” (św. Cyprian z Kartaginy).

„Jezu mój, jeśli mnie wspierasz, nie upadnę” (św. Filip Nereusz).

„Poza Chrystusem, który umarł i powstał z martwych, nie ma zbawienia! Tylko On może uwolnić świat od zła i sprawić, że wzrastać będzie królestwo sprawiedliwości, pokoju i miłości, którego wszyscy pragniemy” (papież Benedykt XVI).

„Jezus widzi, jak walczysz i cierpisz. Ufaj bardzo, bo On cię nie opuści” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Kochajcie modlitwę… modlitwa poszerza serce, czyniąc je zdolnym pomieścić dar, który Bóg czyni z siebie samego” (św. Matka Teresa z Kalkuty).

„Niech zakonnicy nigdy nie zapominają wielkiego dobrodziejstwa, które uczynił im Bóg w powołaniu ich tam, gdzie mogą uczynić wiele dobra dla siebie i swojego bliźniego” (św. Jan Bosko).

„Prawdą jest, że nasza wiara nie jest namacalna i nie zależy od zmysłów. Jest to dar od Boga, który On wlewa w pokorną duszę, ponieważ wiara nie mieszka w tych, którzy są pełni pychy” (św. Franciszek Salezy).

„Nie warto iść i głosić Dobrej Nowiny, jeśli sama wasza droga nie jest Dobrą Nowiną” (św. Franciszek z Asyżu).

„Aby w życiu zakonnym zdobyć niebo, konieczne są trzy rzeczy: pierwsza to posłuszeństwo, dzięki niemu pozostajemy na prawej drodze. Druga to pokora. Przez jeden akt posłuszeństwa zyskujemy pokorę na miesiąc; przez jeden akt nieposłuszeństwa tracimy pokorę na rok. Bez pokory jesteśmy ślepe. W ciemnościach, podczas gdy z pokorą dusza kroczy w nocy jak za dnia: pokora jest naszym światłem. Trzecia to miłość” (św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, Mała Arabka).

„Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” (List św. Pawła do Efezjan 5,25).

„Zmartwychwstanie świata znajduje się w Kościele i w pełnym zrozumieniu tego, kim jest ta wspaniała Matka – Kościół. Szatan próbował zeszpecić ją w oczach ludzi, lecz nie był w stanie jej zastąpić. Tak, jak nigdy nie będzie można zastąpić wody, powietrza i ognia oraz innych żywiołów życia, tak nie będzie można nigdy zastąpić Kościoła. On ma światło, prawdę, tchnienie nadnaturalnego życia, łaskę, ogień miłości, Chleb życia. A przecież nic nie może zastąpić życia” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Europa potrzebuje łaski, miłosierdzia i pokoju Pana Jezusa” (papież Leon XIV).

„Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie” (Księga Daniela 12,2).

„Bądź mądra duszo moja, i zaufaj tylko Bogu, trzymaj się tylko Jego i zrzuć wszystkie swoje troski tylko na Niego” (św. Robert Bellarmin).

„Żyj w pokoju i nie martw się. Jezus jest z nami. On Cię kocha i znajduje w Tobie upodobanie” (św. Ojciec Pio).

„Cieszę się, że umieram, ponieważ przeżyłem swoje życie, nie marnując ani chwili, ani nie czyniąc czegokolwiek, co nie podoba się Bogu” (św. Carlo Acutis).

„Patrzcie i cieszcie się ubodzy, niech ożyje serce szukających Boga” (Ps 69).

„Dziecko jest źródłem nadziei. Mówi ono rodzicom o celu ich życia, reprezentuje owoc ich miłości. Pozwala również myśleć o przyszłości” (papież św. Jan Paweł II).

„Eucharystia jest pełnią miłości Bożej. Tu Jezus daje nam nie tylko swoje zasługi i swoje bóle, ale całego siebie” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Droga każdej kobiety, to droga Maryi” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„Różaniec ponagla nasze palce, usta i serca do szerokiej symfonii modlitw i z tego powodu jest największą modlitwą, którą kiedykolwiek ułożył człowiek” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Trwaj w ciszy, abyś mógł usłyszeć głos Boży” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Tylko miłość, która staje się bezinteresowna, może przywrócić zaufanie nawet tam, gdzie wszystko wydaje się stracone” (papież Leon XIV).

„Gdybyś zawsze pamiętał o obecności swojego Anioła Stróża i Aniołów Stróżów swoich bliźnich, uniknąłbyś wielu niedorzeczności, które wkradają się do twych rozmów” (św. Josemaria Escrivá de Balaguer).

„Niech Serce Jezusa Chrystusa stanowi centrum wszystkich twoich pomysłów” (św. Ojciec Pio).

„Boże, daj mi odwagę, bym zmieniał rzeczy, które zmienić mogę, spokój, bym godził się z rzeczami, których nie mogę zmienić oraz mądrość, bym potrafił je rozróżnić” (św. Franciszek z Asyżu).

„Otwórzcie więc swe uszy i rozkoszujcie się zapachem życia wiecznego, przekazanego wam za pośrednictwem sakramentów” (św. Ambroży z Mediolanu).

„Ty powiedziałeś, że jeśli zawołamy odpowiesz nam, jeśli poprosimy, otrzymamy: —Wieczny Ojcze, Twoi słudzy wołają. Odpowiedz im!” (św. Katarzyna ze Sieny).

„Nikt nie był tak wiernym obrazem i zwierciadłem Boskich doskonałości, jak Maryja” (Ojciec Anzelm Gądek, Sługa Boży).

„Ziemia z niezliczonymi kapłanami, zakonnikami, zakonnicami i siostrami, misjonarzami i misjonarkami – oto bogactwo Kościoła” (papież św. Jan XXIII).

„Gwiazdy są ozdobą niebieskiego firmamentu, zakonnicy ozdobą firmamentu Kościoła” (św. Brat Albert Chmielowski).

„Nie obawiajcie się Chrystusa! On niczego nie zabiera, a daje wszystko. Kto oddaje się Jemu, otrzymuje stokroć więcej” (papież Benedykt XVI).

„Kto ma czyste serce, ten we wszystkich sprawach znajduje przekaz Boga – przyjemny, niewinny, czysty, duchowy, radosny i pełen miłości” (św. Jan od Krzyża).

„Kocha się naprawdę i do końca tylko wówczas, gdy kocha się zawsze w radości i smutku bez względu na dobry czy zły los” (papież św. Jan Paweł II).

Ponieważ sam Chrystus powiedział „To jest moje ciało”, któż ośmieli się wątpić, że To jest Jego Ciało? (św. Cyryl Jerozolimski).

„Kochajmy Boga – ale niech to będzie poprzez trud naszych rąk i w pocie czoła” (św. Wincenty à Paulo).

„Będę oglądać Boga – to prawda! Ale co do obcowania z nim, doświadczam tego już na ziemi” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

Maryja do duszy: „Nosiłam Go w swoim łonie przez dziewięć miesięcy, aż nastała godzina, by dać Go światu… Także i wam Jezus nie daje się, by pozostać w ukryciu serc waszych. On pragnie narodzić się z was, objawić się przez wasze życie” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Kościół ukazuje dziś światu Corpus Domini – Boże Ciało – i wzywa do uwielbienia Go. Spojrzenie wierzących skupia się na Sakramencie, w którym Chrystus pozostawił całego siebie: Ciało, Krew, Duszę i Bóstwo. Dlatego ten Sakrament był zawsze uważany za <najświętszy>: Najświętszy Sakrament – żywa pamiątka odkupieńczej Ofiary” (papież św. Jan Paweł II).

„Im więcej brakuje nam na ziemi, tym bardziej odnajdujemy to, co ziemia może dać nam najlepszego: krzyż” (św. Karol de Foucauld).

„Ludzie są jak żaby. Z otwartymi ustami wpadają w pułapkę rzeczy, które ich nie interesują, a podstępny wędkarz, czyli szatan, wie jak złapać większość z nich” (św. Robert Bellarmin).

Jezus powiedział do pewnego przywódcy faryzeuszów, który Go zaprosił: „Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych” (Łk 14, 12-14).

„Zniechęcać się nigdy nie trzeba, po burzy bywa spokój, po zimie zielona wiosna” (św. Brat Albert Chmielowski).

„Kościół nie jest sklepem samoobsługowym, w którym każdy wybiera sobie to, co mu się podoba, co uzna za jeszcze pasujące do dzisiejszych czasów i do przyjęcia we własnym życiu. Pismo Święte nie jest supermarketem, z którego można wybrać kilka towarów, które się nam spodobają, a resztę odrzucić, ale jest objawieniem się Boga, przez które wskazuje On nam naszą drogę” (papież Benedykt XVI).

„Różaniec to potężna broń. Używaj jej pewnie, a zaskoczą cię skutki” (św. Josemaria Escrivá de Balaguer).

„Bóg nikomu miłosierdzia swego nie odmówi. Niebo i ziemia mogą się odmienić, ale nie wyczerpie się miłosierdzie Boże” (Dzienniczek św. Siostry Faustyny 72).

„Śmierć nie oddziela nas od siebie, ponieważ wszyscy zdążamy tą samą drogą i odnajdziemy się w tym samym miejscu. Nie będziemy nigdy rozłączeni, ponieważ żyjemy dla Chrystusa i teraz jesteśmy złączeni z Chrystusem, idąc ku Niemu. Wszyscy razem będziemy kiedyś z Chrystusem” (św. Symeon z Tesalonik).

„Aborcja zabija dwa razy. Zabija ciało dziecka i sumienie matki” (św. Matka Teresa z Kalkuty).

„Najpierw w sercu Maryi pojawiła się wiara i dopiero potem Syn Boży zamieszkał w jej łonie” (św. Augustyn z Hippony).

„Niech Dzieciątko odnajdzie w twym sercu całą miłość, jakiej pragnie” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Uzdrowię cię” (Iz 38,5).

„W godzinie porachunku będziesz czuł ciężar, że nie poświęcałeś czasu na służenie Bogu; czemu więc teraz nie wypełniasz go i nie używasz tak, jakbyś chciał mieć spełnione wszystko w chwili śmierci?” (św. Jan od Krzyża).

„Radość jest potrzebna duszy jak ciału krew” (św. Franciszek z Asyżu).

„Piękno fizyczne jest uwarunkowane pięknem duchowym” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„Błogosławiony człowiek, który znosi swego bliźniego z jego ułomnościami, tak jak chciałby, aby jego znoszono, gdyby był w podobnym położeniu” (św. Franciszek z Asyżu).

„Jesteśmy tylko tym, czym jesteśmy w oczach Bożych i niczym więcej“ (św. Franciszek z Asyżu).

„Drogi cierpienia są zarazem drogami życia i zbawienia” (św. Bernard z Clairvaux).

„Co to dla demonów znaczy: oddziaływać na nas? To znaczy: obżarstwo, rozpustę, chciwość, gniew, a także rozpamiętywanie krzywd i pozostałe namiętności, żeby umysł, utuczony z ich powodu, nie był w stanie należycie się modlić” (św. Nil z Ancyry).

„Wchodzę w wiek podeszły i się temu nie opieram. Przygotowuje się do tego, a nie chce być winem kwaśnym, tylko dojrzałym. Zgorzknienie starca jest czymś najgorszym, to droga, z której nie ma powrotu” (papież Franciszek).

„Rodzina zawsze była mocą Narodu, bo jest ona kolebką, Betlejem dla Narodu. Naród będzie jutro taki, jaką dzisiaj jest rodzina” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„Wielu jest takich, którzy słowami idą za Bogiem, ale obyczajami od Niego uciekają” (papież św. Grzegorz I Wielki).

„Niedziela winna być wielką bramą, przez którą na teren powszednich dni tygodnia wchodzi życie wieczne i siła do pracy” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Narzędziem Boga są zawsze ludzie pokorni” (św. Jan Chryzostom).

„W nocy samotnej, rozmodlonej ciszą, po falach morza, które nią kołyszą, łódka ma płynęła… A gdy był pokój na morzu i niebie – rzekłbyś, że Stwórca mówi sam do ciebie; lecz nagle wicher wstrząsnął głąb bałwanów i porwał łódkę na dno oceanu… potem przepastnym swoim wirem wchłonął w cudowna otchłań: Świętej Trójcy łono. O, już nie ujrzy mnie nikt u wybrzeży, bom znikła w Panu, Bóg do mnie należy; w Niezmierzoności dusza ma spoczęła w bezkresie czasu ze swoimi Trzema” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Być małym dzieckiem przed Bogiem – to nie zniechęcać się swymi błędami, gdyż dzieci często upadają” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Strach przed krzyżem jest naszym wielkim krzyżem” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Pan nie patrzy na wielkość naszych czynów, tylko na miłość z jaką je czynimy” (św. Teresa z Avili).

„Modlitwa jest światłem dla duszy” (św. Jan Chryzostom).

„Boga żywego pragnie moja dusza” (Ps 42,3).

„Królestwo Boskiego Serca jest waszym udziałem, a wy dążcie jedynie do tego, by rozszerzać to królestwo” (św. Urszula Ledóchowska).

„Ten, kto nie czci Matki, ten bez wątpienia odmawia czci i Synowi” (św. Elred z Rievaulx).

„Wychowanie młodego człowieka za pośrednictwem Maryi ma trwały wpływ na jego życie. Maryja będzie dla niego prawdziwym bodźcem do wychodzenia ze zła” (św. Piotr Julian Eymard).

„Umarł Jezus, aby śmiercią swą dać mi życie, ale nie to doczesne, które jak trawa polna – dzisiaj żyje, a jutro ginie, ale życie wieczne w pięknym niebie. Czy spotkanie się mojej duszy z Jezusem nie ma być dla mnie dniem szczęścia? Tak, będzie dzień ten dniem radości, jeśli przez całe życie starać się będę coraz goręcej kochać Jezusa; jeśli Jezus, stanie się centrum, wokół którego całe życie moje będzie się obracało, dla którego żyć i pracować będę. Dla duszy, co Jezusa kocha, śmierć jest początkiem życia prawdziwego. Opuszczę ten kraj niebezpieczeństw i w cieniu śmierci rozpocznę życie w prawdzie i świętości, w światłości, w zachwycie miłości, by żyć w pewności, iż Ciebie, o Jezu, już nikt mi nie odbierze” (św. Urszula Ledóchowska).

„Jeruzalem jest małżonką, jest oblubienicą Pana: bardzo ją umiłował! Lecz ona nie zdaje sobie sprawy z nawiedzenia Pana i sprawia, że On płacze. Jerozolima upada przez nieuwagę, bo nie przyjęła Pana przybywającego jej na ratunek” (papież Franciszek).

„Kapłan jest wielkim darem, jaki Bóg dał swemu Kościołowi; a radosna odpowiedź kapłana na wezwanie Jezusa jest, jak twierdzi święty Jan Chryzostom, największym sprawdzianem miłości Chrystusa…” (papież św. Jan Paweł II).

„Pokonał śmierć, pokonuje nasze ciemności i pokona mroki świata, abyśmy mogli żyć z Nim w radości, na zawsze” (papież Franciszek).

„Nie lękaj się niczego, ponieważ jesteś w rękach Tego, który bardzo cię kocha i wszystko może” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Lęk, który jak powiadasz, odczuwasz z powodu popełnionych grzechów, jest nieuzasadniony; to udręka, do której doprowadza cię demon. A poza tym – czy nie wyznałaś ich na spowiedzi? Czego się więc obawiasz? Wyrzuć z siebie raz na zawsze te smutne myśli. Otwórz raczej swe serce z całą, bezgraniczną ufnością przed Jezusem i bądź pewna, że On nie jest owym okrutnym egzekutorem, jakim Go przedstawia ten sprawca nieprawości. Jest Barankiem, który gładzi grzechu świata (zob. J 1,29) i wzdychaniem niewysłowionym wstawia się za naszym zbawieniem (zob. Rz 8,26)” (św. Ojciec Pio).

„Trzeba być odważnym, by w otoczeniu, które często nie myśli i nie postępuje po chrześcijańsku, przyznawać się do wiary. Miejcie tę odwagę!” (papież św. Jan Paweł II).

„Jeżeli podczas naszego życia praktykowaliśmy modlitwy o miłosierdzie dla dusz cierpiących w czyśćcu, dobroć Boga na nas spłynie i nie zabraknie nam pomocy po naszej śmierci” (św. Paweł od Krzyża).

„To, co pochodzi od Boga, rodzi najpierw strach, przykrość, gorycz; a następnie radość i pokój. To, co pochodzi od diabła – odwrotnie” (św. Ignacy Loyola).

„Dzieci należy strzec jak kwiaty, które póki młode i delikatne potrzebują wiele opieki” (św. Jan Chryzostom).

„W miesiącu październiku, poświęconym pobożnej praktyce świętego Różańca, nie zaniedbujcie okazji o ile to tylko dla was możliwe, żeby wznosić duszę do Najświętszej Dziewicy przez modlitwę różańcową. Ona, Matka Boga i Matka nasza, na pewno przedstawi wasze prośby i wasze cierpienia Jezusowi, naszemu Odkupicielowi, który przyniesie pociechę” (papież św. Jan Paweł II).

„Małe rzeczy są naprawdę małe, ale być wiernym w małych rzeczach – to wielka rzecz” (św. Augustyn z Hippony).

„Pycha zaślepia i zaburza duszę, czyni ją oschłą, gdyż pozbawia ją bogactwa łaski, wskutek czego człowiek nie potrafi panować ani nad sobą, ani nad innymi” (św. Katarzyna ze Sieny).

„Możesz rozmawiać z Jezusem bez słów, Jezus, będąc w nas, wszystko rozumie. On nie żąda, byśmy sobie głowę suszyli, wysilając się na długie rozmowy” (św. Teresa od Jezusa z Los Andes).

„Ojcowie Kościoła zwali Eucharystię lekiem nieśmiertelności. I tak właśnie jest, gdyż dzięki Eucharystii obcujemy, a wręcz jednoczymy się ze zmartwychwstałym ciałem Chrystusa, wchodzimy w przestrzeń życia już zmartwychwstałego, życia wiecznego” (papież Benedykt XVI).

„Bez Boga człowiek nie wie, dokąd zmierza, i nie potrafi nawet zrozumieć tego, kim jest” (papież Benedykt XVI).

„Nie lękaj się nadmiernej miłości do Matki Najświętszej, nigdy nie będziesz Jej kochała dostatecznie; Jezus będzie bardzo zadowolony, gdyż Najświętsza Maryja Panna jest Jego Matką” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Chcę nie tylko nazywać się chrześcijaninem, ale także być chrześcijaninem” (św. Ignacy Antiocheński).

„Ile słodyczy zawiera to słowo: przyjaźń, przyjaciel! W nim mieści się cały ogrom miłości stałej, wiernej, głębokiej i zarazem spokojnej” (św. Urszula Ledóchowska).

„Korzystaj ze świata, ale nie pozwól, aby cię świat opanował” (św. Augustyn z Hippony).

„Szatan zawsze kusi czystych – inni już do niego należą” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Bóg nie zawsze oszczędza dobrym ludziom cierpienia. Ojciec nie oszczędził Syna, a Syn nie oszczędził Matki” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw, aby zawsze było Twoim” (św. Dominik Savio).

„Dobry Pasterz, owieczkę swoją poprowadzi dobrą drogą” (św. Urszula Ledóchowska).

„Dobre serce jest zawsze silne. Cierpi, ale ukrywa swoje łzy i pociesza, poświęcając się dla bliźniego i dla Boga” (św. Ojciec Pio).

„Niech Bóg, który jest miłością, stanie się twym nieporuszonym mieszkaniem, twą celą i twym klasztorem wśród świata. Pamiętaj o tym, że On przebywa w tajnikach twej duszy jak w sanktuarium, w którym chce być miłowany aż do uwielbienia” (św. Elżbieta od Trójcy Świętej).

„Ocalenie Kościoła może przyjść i przychodzi tylko z jego wnętrza, nie jest ono uzależnione od dekretów hierarchii. Papież Jan Paweł II niejednokrotnie mówił: «Kościół dzisiejszy nie potrzebuje nowych reformatorów. Kościół potrzebuje nowych świętych»” (kardynał Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI).

„Wiara bywa doświadczana milczeniem Boga” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„Rodzina Bogiem silna staje się siłą człowieka i siłą całego narodu” (papież św. Jan Paweł II).

„Mamy kochać Jego, naszego Pana dla Niego samego, a nie dla nas” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Ukaż mi, Panie, swą twarz, daj mi usłyszeć Twój głos, bo słodki jest Twój głos i twarz pełna wdzięku” (Pieśń nad pieśniami 2,14).

„Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień” (Łk 4,10).

„Dziewico pokoju, bramo pewnej nadziei, przyjmij modlitwę swoich dzieci!” (papież Leon XIV).

„Życie trzeba godnie przeżyć, bo jest tylko jedno. Zachować godność człowieka, to pozostać wolnym, nawet przy zewnętrznym zniewoleniu. Pozostać sobą – żyć w prawdzie – to jest minimum, aby nie zamazać w sobie obrazu dziecka Bożego” (bł. ks. Jerzy Popiełuszko).

„Niech natura będzie twoim nauczycielem. Zapytaj zwierząt, one pokażą ci urodę tego świata” (św. Franciszek z Asyżu).

„Kto jest mocno zakorzeniony w wierze, kto całkowicie ufa Bogu i żyje w wspólnocie Kościoła, jest w stanie wynieść niezwykłą moc z Ewangelii” (papież Benedykt XVI).

„Gdy na ołtarzu spoczywa święta Hostia, klęczę w milczeniu z utkwionym w Nią wzrokiem. W ten sposób mówimy sobie wszystko „mową serca” (bł. Maria Kandyda od Eucharystii).

„Nigdy nie sądź, nigdy nie potępiaj! Złóż w ręce Boga to, co wydaje ci się niesprawiedliwe i pokrzywione, a Bóg się tym zajmie” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan przybędzie” (Mt 24,42). Nie wiem, czy ta godzina jest już bliska, czy jeszcze daleka, ale to wiem na pewno, że ona przyjdzie, kiedy Ty przybędziesz, Jezu mój i Panie mój… O Chryste, spotkać Ciebie, którego kocham nad wszystko – wszak to będzie godzina szczęścia. Dziś łączę się z Tobą w Komunii Świętej, gdzie mi się oddajesz pod zasłoną chleba, a gdy przyjdziesz w całej swej piękności i chwale, jakże słodkie i radości pełne będzie to spotkanie. Przyjdzie ta godzina i myśl o niej nie powinna dla mnie być straszna, ale pełna radości i ufności, powinna mi być osłodą w trudnościach, w troskach życiowych. Jak słodkie, Panie, będzie przyjście Twoje! (św. Urszula Ledóchowska).

„Lustrem chrześcijanina jest krzyż Chrystusowy: w Nim powinien się kilkakroć na dzień przeglądać dla przekonania się, czy miłość jego, do Chrystusowej podobna” (bł. Honorat Koźmiński).

„Gdybyśmy rozumieli na ziemi, czym jest kapłaństwo, umarlibyśmy nie z przejęcia, lecz z miłości. Kapłan nie jest jednak kapłanem sam dla siebie. Sam sobie nie może udzielić rozgrzeszenia. Nie może sam sobie udzielić żadnego sakramentu. Kapłan nie żyje dla siebie, żyje dla was” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

„Świat nas nie szanuje dlatego, że jesteśmy dziećmi Boga. Pocieszajmy się tym. Przynajmniej ten jeden raz świat zna prawdę i nie mówi kłamstw” (św. Ojciec Pio).

„O Panie, ożyw mnie i dobądź z głębin ziemi” (Ps 7,11).

„Tam, gdzie stawia się krzyż, powstaje znak, że dotarła już Dobra Nowina o zbawieniu człowieka przez Miłość. Tam, gdzie stawia się krzyż, powstaje znak, że rozpoczyna się ewangelizacja” (papież św. Jan Paweł II).

„Niech będzie błogosławiony nasz Bóg, który dał nam Własną Matkę na naszą Matkę” (św. Maria Maravillas od Jezusa).

„Wytęż słuch na głos mojej modlitwy, Królu mój i Boże! Albowiem Ciebie błagam” (Ps 5,3).

„Wstydź się, gdy grzeszysz, nie wstydź się, gdy żałujesz. Grzech jest raną, skrucha jest lekarstwem” (św. Jan Chryzostom).

„Kochajmy Jezusa Chrystusa w sposób najlepszy z możliwych, to jest przez wszelkiego typu doświadczenia krzyża” (św. Ludwik Maria Grignion de Montfort).

„Myśl o tym, że Bóg cię kocha nieskończenie. Jest tobą tak zajęty, jakby na świecie nie istniało żadne inne stworzenie, podtrzymuje cię, abyś mogła żyć” (św. Teresa od Jezusa z Los Andes).

„Jeżeli świat jest przeciw Prawdzie, ja jestem przeciw światu” (św. Anastazy Wielki).

„Oddaję się Tobie we wszystkim, czym jestem, co posiadam i czego pragnę i w tym, co mogę posiadać” (bł. Franciszek Palau y Quer).

„Życie to spełnianie marzeń młodości. Młodzi, niech każdy z was ma swoje marzenie, które obróci w fascynującą rzeczywistość!” (papież św. Jan XXIII).

„O Boże mój prawdziwy, wiem, jak dziwna to rzecz, o co Cię proszę, byś miłował tych, którzy Ciebie nie miłują, byś otworzył tym, którzy nie kołaczą, byś zdrowie przywrócił tym, którzy kochają się w słabości swojej i robią, co mogą, aby ją jeszcze pogorszyć! Ale powiedziałeś, Panie, żeś przyszedł szukać grzeszników, oto ich masz, oto prawdziwi grzesznicy! Nie patrz na naszą ślepotę, Boże mój, jeno na te zdroje krwi, które Syn Twój za nas przelał. Im złość uporniejsza, tym wspanialej niech nad nią zajaśnieje Twoje miłosierdzie! Pomnij, Panie, żeśmy Twoje stworzenia. W Twojej dobroci i w Twoim miłosierdziu racz nas wspomóc!” (św. Teresa z Avili).

„Spróbuj uciekać się do Niej, jak małe dziecię do ukochanej najlepszej Matki, choćby tylko wzywając Jej świętego Imienia „Maryja” ustami czy sercem w trudnościach życia, ciemnościach i słabościach ducha, a przekonasz się, co może Maryja i kim jest Jej Syn, Jezus Chrystus” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Nie mów, że możesz zrobić jutro to, co mógłbyś zrobić dzisiaj, bo ten dzień dzisiejszy zostanie stracony i nigdy już nie wróci” (św. Alfons Maria Liguori).

„Profesja zakonna sama w sobie jest takiej wagi przed Bogiem, że równa się męczeństwu, bo to jest jakby ofiarowaniem się na powolne męczeństwo, na codzienne umieranie sobie, ciału i światu” (bł. Honorat Koźmiński).

„Czcigodny i Umiłowany Księże Prymasie! Pozwól, że powiem po prostu, co myślę. Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, niecofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twojego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem” (papież św. Jan Paweł II).

„Radość jest ozdobą świętości” (Ojciec Anzelm Gądek OCD, Sługa Boży).

„Zanosić Boga ludziom, ustawiać Go w tym świecie jako Tego, który zstąpił wraz z nami – to jest najważniejsza praca i zadanie kapłana” (papież Benedykt XVI).

„Zdjęcie Człowieka umierającego na krzyżu może być obrazem nadziei” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Od Ciebie, Jezu – Hostio, chcę uczyć się tej wyrozumiałości i dobroci, która czyni życie wspólne tak słodkim, jasnym, pogodnym – tak podobnym już do życia w niebie” (św. Urszula Ledóchowska).

„Żyj tak, jakby tu nie było nikogo, tylko Bóg i ty, by twego serca nie zatrzymała jakaś rzecz ludzka” (św. Jan od Krzyża).

„Jezus nie prosi cię, byś w swym życiu niósł z Nim ciężki krzyż, ale mały ciężar swojego krzyża” (św. Ojciec Pio).

„Pytasz mnie, czy jestem wesoły: A jakże mógłbym nie być? Dopóki wiara będzie mi dawała siłę, będę zawsze wesoły: z dusz katolickich smutek powinien być raz na zawsze wygnany” (św. Pier Giorgio Frassati).

„Dzisiejsze społeczeństwo nie modli się dlatego idzie w rozsypkę… ogień ogarnia świat!” (św. Ojciec Pio).

„Wiecie, jak bardzo Jezus kochał dzieci i jak lubił przebywać z nimi. Wy także jesteście Mu bardzo drogie” (papież św. Jan Paweł II).

„Celebracja i adoracja Eucharystii pozwala przybliżyć się do miłości Boga i przylgnąć do niej osobiście, aż do zjednoczenia z umiłowanym Panem” (papież Benedykt XVI).

„Maryja to imię, które oświeca drogę naszego życia, uśmierza ból, wlewa w duszę pokój i święte wesele. Jakżeby go nie kochać, nie podziwiać, jakżeby go nie używać jako broni w niebezpieczeństwach ciała i duszy” (św. Urszula Ledóchowska).

„Boże, nie opuszczaj mnie: niczego dobrego w Twoich oczach nie zrobiłem, ale w Twej łaskawości pozwól mi zacząć” (św. Arseniusz Wielki).

„Modlitwa to miłosne przebywanie z tym, który mnie kocha” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Bóg jest jak noc – dla tego, kto Go nie zna, to ciemność. Ale dla tego, kto ufa, to cisza, w której On mówi” (św. Jan od Krzyża).

„Różaniec daje łatwy sposób wnikania w główne tajemnice wiary chrześcijańskiej i wyciśnięcia ich w naszej pamięci” (papież Leon XIII).

„Pismo Święte i cała tradycja chrześcijańska uczą, że post jest wielką pomocą w unikaniu grzechu i wszystkiego, co do niego skłania. Prawdziwy post, powtarza boski Mistrz, polega raczej na spełnieniu woli Ojca niebieskiego” (papież Benedykt XVI).

„Najcenniejszą perłą, którą można odnaleźć, jest poznanie własnego powołania” (św. Jan Bosko).

„Kapłan nie jest tylko człowiekiem dla drugich; on jest powołany do pomagania drugim, aby stali się wspólnotą, to jest, aby żyli w społecznym zasięgu swojej wiary. W ten sposób obowiązek, dzięki któremu ksiądz gromadzi, a nie rozprasza – obowiązek, dzięki któremu buduje Kościół – staje się miarą jego świętości” (papież św. Jan Paweł II).

„Modlitwa to nie proszenie. Modlitwa to oddanie się w ręce Boga, do Jego dyspozycji, słuchanie Jego głosu w głębi naszych serc” (św. Matka Teresa z Kalkuty).

„Jezus, On rzeczywiście zmartwychwstał i dlatego nie ma Go już w grobie. Trzeba Go szukać gdzie indziej. (…) Trzeba Go szukać zawsze. Musimy się ruszyć, wyjść, by Go szukać: szukać Go w życiu, szukać Go w twarzach braci, szukać Go w codzienności, szukać Go wszędzie – ale nie w tym grobie. (…) On żyje i zawsze pozostaje z nami, płacząc łzami tych, którzy cierpią i pomnażając piękno życia w małych gestach miłości każdego z nas” (papież Franciszek).

„Choćby kto naprawdę był pewny, że jest silny, niech uważa, aby nie upadł…. Na sobie nigdy nie można polegać, lecz tylko na łasce Bożej” (św. Maksymilian Maria Kolbe).

„Niechaj Maryja trzyma nas wszystkich w wytrwałości i prowadzi nas do drodze do nieba” (św. Jan Bosko).

„To, co uobecniamy w sakramencie jest Ciałem zrodzonym z Dziewicy Maryi. Ciało Chrystusa w sakramencie jest rzeczywiście tym samym Ciałem, które zostało ukrzyżowane i pogrzebane. Sakrament ten jest więc sakramentem Jego Ciała” (św. Ambroży z Mediolanu).

„Próżne sprzeciwy Szymona Piotra, aby Pan nie mył mu nóg. Próżne słowa tłumaczeń. Pan i tylko Pan może sprawić w tobie, Piotrze, tę czystość, jaką jaśnieć ma twoje serce przy Jego uczcie. Pan i tylko Pan może obmywać nogi i oczyszczać ludzkie sumienia, bo na to potrzebna jest moc odkupienia: moc ofiary przemieniającej człowieka od wewnątrz. Na to potrzebna jest pieczęć Baranka Bożego wyciśnięta w sercu człowieka jak tajemniczy pocałunek miłości. Na próżno więc sprzeciwiasz się, Piotrze. Na próżno tłumaczysz swojemu Mistrzowi” (papież św. Jan Paweł II).

„Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze” (Ps 39,7).

„Godność kapłańska to ogromny ciężar, więc ten, kto chce go posiąść. Powinien o tym myśleć. A ten kto już go ma, niech się go boi!” (św. kardynał Józef Maria Tomasi).

„Kult Bożego Serca jest kultem miłości Boga” (papież Pius XII).

„Na teraźniejszość patrz z nadzieją, za przeszłość dziękuj, a przyszłości nie planuj, tylko powierzaj ją Bogu” (papież św. Jan XXIII).

„Święty Józefie, przyświecaj mi zawsze przykładem swej wierności w służbie Bożej” (św. Urszula Ledóchowska).

„Jedna dobra matka jest tyle warta co stu nauczycieli” (papież św. Jan XXIII).

„Życie jest dochodzeniem nie tylko do granicy śmierci, ale i do nowego Życia. W ten sposób Krzyż stał się dla nas największą katedrą o Bogu i o człowieku” (papież św. Jan Paweł II).

„Sport, to najlepsza droga do pokonania granic. Każdy rodzaj sportu niesie z sobą bogaty skarbiec wartości, które zawsze trzeba sobie uświadamiać, aby móc je urzeczywistnić. Ćwiczenie uwagi, wychowanie woli, wytrwałość, odpowiedzialność, znoszenie trudu i niewygód, duch wyrzeczenia i solidarności, wierność obowiązkom – to wszystko należy do cnót sportowca. Zachęcam was, młodych sportowców, abyście żyli zgodnie z wymaganiami tych wartości, abyście w życiu byli zawsze ludźmi prawymi, uczciwymi i zrównoważonymi, ludźmi, którzy budzą zaufanie i nadzieję” (papież św. Jan Paweł II).

„Idźcie z radością za Chrystusem, który was umiłował i powołał; nawet jeśli z upływem lat ciało odczuwa ciężar znużenia i wieku, serce niech będzie zawsze czujne i przytomne, płonące gorliwością dla dusz, które Bóg postawił na waszej drodze” (papież św. Jan Paweł II).

„Całą duszą zachęcam was byście możliwie najczęściej przystępowali do Stołu Pańskiego” (św. Pier Giorgio Frassati).

„Pielgrzymka zawsze była ważnym wydarzeniem w życiu chrześcijan, przybierając w kolejnych epokach rożne formy kulturowe. Jest symbolem indywidualnej wędrówki człowieka wierzącego śladami Odkupiciela: jest praktyka czynnej ascezy i pokuty za ludzkie słabości, wyraża nieustanna czujność człowieka wobec własnej ułomności i przygotowuje go wewnętrznie do przemiany serca. Przez czuwanie, post i modlitwę pielgrzym postępuje naprzód droga chrześcijańskiej doskonałości, starając się dojść z pomocą laski Bożej «do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa» (Ef 4, 13)” (papież św. Jan Paweł II).

„Krew Chrystusa objawia, jak wielka jest miłość Ojca, a zarazem ukazuje, jak cenny jest człowiek w oczach Boga i jak ogromna jest wartość jego życia” (papież św. Jan Paweł II).

„Racz teraz pobłogosławić dom swojego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, boś Ty, mój Panie, Boże, to powiedział, a dzięki Twojemu błogosławieństwu dom Twojego sługi będzie błogosławiony na wieki (II Księga Samuela 7,29).

„Ktokolwiek chce być zbawiony, powinien przede wszystkim trzymać się wiary katolickiej” (św. Atanazy Wielki).

„Święty różaniec jest potężną bronią. Używaj jej z ufnością, a zadziwią cię wyniki” (św. Josemaria Escrivá de Balaguer).

„Jak może ktoś mówić, że wierzy w Chrystusa, skoro nie czyni tego, co Chrystus nakazuje” (św. Cyprian z Kartaginy).

„Jeżeli często będziesz swoje ciało i serce znaczył znakiem Krzyża Pańskiego, uciekną od Ciebie z drżeniem demony, ponieważ bardzo boją się tej świętej pieczęci” (św. Nil z Ancyry).

„Bądźcie światłem, które świeci w mrokach obojętności i egoizmu” (papież św. Jan Paweł II).

„Pozwólcie, by ziarno Słowa Bożego mogło w was zakiełkować i wydać obfity plon. Słuchajcie tego Słowa z uwagą, by móc dokonywać mądrych wyborów w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym” (papież Leon XIV).

„Razem, jako jeden lud, jako fratelli tutti, idźmy ku Bogu i miłujmy się wzajemnie” (papież Leon XIV).

„Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (List św. Pawła do Rzymian 6,23).

„Geniusz kobiety przejawia się w jej głębokiej wrażliwości” (papież św. Jan Paweł II).

„Jesteś nieśmiertelna, Ojczyzno ukochana, Polsko moja!” (św. Urszula Ledóchowska).

„Kto twierdzi, że miłuje Boga, a nie ma współczucia dla potrzebujących, ten nie mówi prawdy” (papież Leon XIV).

„Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. Dusza moja chlubi się Panem, niech słyszą to pokorni i niech się weselą” (Ps 34).

„Tak na pierwszy rzut oka wiązanie obecności Boga z pewnym określonym miejscem może się wydawać niestosowne. A jednak trzeba pamiętać, że czas i miejsce należą całkowicie do Boga” (papież św. Jan Paweł II).

„Jeśli Panie czekasz na moje czyny, zdziałaj je we mnie” (św. Jan od Krzyża).

„W centrum zastanawiania się nad naszym powołaniem kapłańskim znajduje się ta miłość: ‭«Umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie» (Ga 2,20); spojrzawszy na mnie, umiłował mnie. Gdyby nie było tego spojrzenia, gdyby nie było tej miłości, nie byłbym tutaj. Nie byłbym na tej drodze. Ta droga musi być moim powołaniem aż do końca mojego życia…” (papież św. Jan Paweł II).

„Bądź przy mnie, mój Jezu. Pragnę być dobra, bez względu na to, jak wiele mogłoby mnie to kosztować. Zabierz, zniszcz, całkowicie wykorzeń wszystko, co znajdziesz we mnie niezgodnego z Twoją świętą wolą. Jednocześnie proszę Cię, Panie Jezu, oświeć mnie i spraw, bym zawsze podążała za Twoim świętym światłem. Amen” (św. Gemma Galgani).

Jezus: „Gdy żołnierze znęcali się i pastwili nade Mną, szydzili ze Mnie i Mnie bili, zaglądałem w ich dusze i widząc kim byli naprawdę, wybaczałem im” (fragment z książki pt. „Oczami Bożej miłości” autorstwa Carvera Alana Amesa).

Jezus: „Gdy korona rozrywała Mi skórę, każdy jej cierń przypominał Mi o tym, że ludzie odrzucili Boga i nadal będą to robić” (fragment z książki pt. „Oczami Bożej miłości” autorstwa Carvera Alana Amesa).

Jezus: „Gdy niosłem krzyż, dźwigałem ciężar wszystkich grzechów, jakie popełniono od zarania dziejów” (fragment z książki pt. „Oczami Bożej miłości” autorstwa Carvera Alana Amesa).

Jezus: „Gdy w dłonie i stopy wbijano Mi gwoździe, stawały się one smutkiem, jaki towarzyszy ludzkości, odkąd człowiek zgrzeszył po raz pierwszy” (fragment z książki pt. „Oczami Bożej miłości” autorstwa Carvera Alana Amesa).

Jezus: „Gdy Mnie wieszali na szczycie wzgórza, krzyż stał się znakiem miłości Boga dla wszystkich ludzi” (fragment z książki pt. „Oczami Bożej miłości” autorstwa Carvera Alana Amesa).

„Niech Serce Najświętsze udzieli nam płomienia świętej miłości. Ofiarujemy się na znoje i trudy i cierpienia, gotowi jesteśmy na krzyż dla uczczenia Najświętszego Serca Pana naszego” (św. Brat Albert Chmielowski).

„Uroczystość dzisiejsza niezadługo stanie się świętem narodowym was Polaków, bo w tym dniu odniesiecie świetne zwycięstwo nad wrogiem, dążącym do zagłady waszej. To święto powinniście obchodzić ze szczególną okazałością” (Wanda Malczewska, Służebnica Boża).

„Dzieci są wiosną rodziny i społeczeństwa, nadzieją, która ciągle kwitnie, przyszłością, która bez przerwy się otwiera” (papież św. Jan Paweł II).

„Najpiękniejszym obrazem ukazanym światu jest obraz Świętej Rodziny” (ks. Jan Berthier MS, Sługa Boży).

„Śmierć wprowadza nas w prawdziwe życie; ze śmiercią zaczyna się nasza gloryfikacja w Chrystusie” (papież św. Jan XXIII).

„Nie bójmy się uznać naszych błędów, odkryć ich przed Bogiem, biorąc za nie odpowiedzialność i powierzając je Jego miłosierdziu. Wtedy Jego Królestwo będzie mogło wzrastać w nas i wokół nas” (papież Leon XIV).

„Nie ma złej pogody. Każda pogoda jest dobra, ponieważ pochodzi od Boga” (św. Teresa z Avili).

„Gdy nadejdzie noc, wspomnisz miniony dzień, stwierdzisz, że wszystko jest niedoskonałe, że tak wielu planów nie zdołałeś zrealizować i że jest wiele powodów, by czuć się zmieszanym i zawstydzonym. Spójrz na to wszystko bez emocji, niczego nie wyolbrzymiając, i takie, jakim jest naprawdę, oddaj w ręce Boga. Pozostaw w nich wszystko. Potem zaś w Bogu, odpoczniesz prawdziwie. W Nim znajdziesz wytchnienie i kolejny dzień zaczniesz tak, jakbyś zaczynał nowe życie” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Prawdziwie czystego serca są ci, którzy gardzą dobrami ziemskimi, szukają niebieskich i nie przestają nigdy czystym sercem i duszą uwielbiać i widzieć Pana, Boga żywego i prawdziwego” (św. Franciszek z Asyżu).

„Ja Go widzę ukrzyżowanego i nazywam Go Królem” (św. Jan Chryzostom).

„Bóg kocha wszystkie żyjące stworzenia” (św. Tomasz z Akwinu).

„Pokora jest matką zbawienia” (św. Bernard z Clairvaux).

„Życie jest pielgrzymką ciągłych odkryć: odkrywanie, kim jesteście, odkrywanie wartości, które nadają kształt waszemu życiu” (papież św. Jan Paweł II).

„Stwarzając człowieka, mam dla niego określone powołanie i zadania. Wartość życia zależy od tego, na ile spełniane jest powołanie. Każdego pragnę prowadzić jego drogą powołania. Ale decyduje ludzka wolna wola. Jeśli ktoś odpowiada na Moje wezwanie i słucha Mojej woli – coraz więcej słyszy i rozumie sens swej drogi. Unika wówczas błędów i cierpień, którymi wydobywam go na drogę powołania” (Pan Jezus do Alicji Lenczewskiej, mistyczki).

„Komunia Święta jest najkrótszą i najbezpieczniejszą drogą do nieba” (papież św. Pius X).

„Historia mojego powołania kapłańskiego? Historia ta znana jest przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy” (papież św. Jan Paweł II).

„Nawet z ruiny naszych serc Bóg może zbudować dzieło sztuki” (papież Franciszek).

„Wszelkie przemiany ekonomiczne mają służyć kształtowaniu świata bardziej ludzkiego i sprawiedliwego” (papież św. Jan Paweł II).

„Bóg jest we wnętrzu swojego Kościoła” (Ps 46).

„Wiara w Chrystusa, która oznacza przyjęcie Go, pozwolenie by nas przemieniał, podążanie za Nim bez wahania, sprawia, że stają się możliwe rzeczy po ludzku niemożliwe” (papież Benedykt XVI).

„Pamiętaj, że świętość życia naszego polega na czynach zwyczajnych, że doskonałe wykonywanie zwykłych czynności zbliża nas do naszego celu, a niedoskonałe oddala” (o. Wenanty Katarzyniec, Sługa Boży).

„Dziecko nie jest własnością rodziców, lecz zostało powierzone przez Stwórcę ich odpowiedzialności, dobrowolnie i w sposób stale nowy, aby pomogli mu oni być wolnym dzieckiem Bożym” (papież Benedykt XVI).

„To prawda, że żadne ludzkie życie nie jest wolne od przewin; tylko Niepokalana staje bez skazy przed Majestatem Boga. Jakąż więc radość wzbudza myśl, że owa Dziewica jest naszą Matką! Ponieważ nas kocha i zna naszą słabość, to czegóż mielibyśmy się lękać?” (św. Tereska z Lisieux od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza).

„Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu!” (Ps 27,14).

„Kwiat należy złożyć na ołtarzu bez wąchania go i bez łamania. Jeśli ważymy i rozpatrujemy nasze cierpienia, które są jedynym kwiatem naszego życia, to składamy je już pomięte naszymi osądami i skargami. Kwiat cierpliwości jest dla Jezusa cierpliwego – złóżmy go Jemu, nienaruszonym, bez zniecierpliwienia” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Spowiadaj się z żywą wiarą. W spowiedzi staraj się zawsze widzieć sakrament – owoc śmierci Zbawiciela, w kapłanie zaś samego Chrystusa. Spowiadaj się z ufnością, a więc nie rozpaczaj z powodu grzechów, bo większe od nich jest miłosierdzie Boże” (św. Józef Sebastian Pelczar).

„Wśród cierpień dusza czyśćcowa upokarza się, wśród kar dąży do Boga, wśród niepokojów miłości dostraja się do chóru Nieba i śpiewa z Maryją: «Duszo moja, chwal Pana w Jego miłosnej sprawiedliwości i w Jego świętości». Dusza śpiewa, bo widzi swoje ubóstwo i niedoskonałości już nie miarą swojej ograniczonej świadomości, którą miała za życia, lecz w proporcjach świętości Boga” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Dusza spragniona ciszy i pokoju jedynie w modlitwie znajdzie moment wypoczynku i ukojenia” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Jeżeli chcesz być prawdziwym chrześcijaninem, kieruj się zawsze duchem wiary; niech wiara przeniknie na wskroś wszystkie objawy twojego życia. Pragnij tego, co do Boga prowadzi, myśl o Bogu, tęsknij za Bogiem, podnoś się w modlitwie do Boga i staraj się Go widzieć w stworzeniach, natomiast odrywaj swoje serce od stworzeń” (św. Józef Sebastian Pelczar).

„Kiedy dzień chylił się ku końcowi, Pan oddał na krzyżu swoją duszę, którą potem odzyskał, bo nie stracił jej wbrew swojej woli. My także byliśmy tam reprezentowani” (św. Augustyn z Hippony).

„Mam ja już jeden podarunek od mamy, który przy pomocy Bożej, na całą wieczność mi wystarczy: WIARĘ” (św. Rafał Kalinowski).

„Raduj się dziś, Krakowie!” Raduj się, bo nadszedł wreszcie czas, że wszystkie pokolenia twoich mieszkańców mogą oddać hołd wdzięczności świętej Pani Wawelskiej. To właśnie głębi jej umysłu i serca zawdzięczasz, królewska stolico, że stałaś się znaczącym w Europie ośrodkiem myśli, kolebką kultury polskiej i pomostem pomiędzy chrześcijańskim Zachodem i Wschodem, wnosząc niezbywalny wkład w kształt europejskiego ducha” (papież św. Jan Paweł II).

„Także cierpienie, codzienny krzyż, krzyż pracy, rodziny, staranie się o dobre wypełnianie obowiązków, te małe codzienne krzyże są częścią Królestwa Bożego” (papież Franciszek).

„Kiedy wspominamy Konsekrację świątyni pomyślmy, co powiedział Święty Paweł: «Każdy z nas jest świątynią Ducha Świętego». Obyśmy zachowali nasze dusze piękne i czyste, jakie podobają się Bogu i aby były one jego świętymi świątyniami” (św. Augustyn z Hippony).

„Kto porzuca wszystko dla miłości Boga, wie, że zostawił niewiele w porównaniu z tym, co znalazł; ponieważ znajduje w Bogu tyle dóbr, że uważa całą resztę za nicość…” (św. Albert Wielki).

„Nie wiem, czy ta godzina jest już bliska, czy jeszcze daleka, ale to wiem na pewno, że ona przyjdzie” (św. Urszula Ledóchowska).

„Jemu, dobremu i gorliwemu pasterzowi; jemu, obrońcy praw człowieka i Kościoła, bohaterowi tylu kart historii jego i mojej Ojczyzny; jemu, który umiłował Kościół i Polskę z niezrównanym oddaniem i nieustraszoną odwagą, czerpanymi z nieujarzmionej wiary i gorącej miłości Chrystusa i Maryi, niech Pan udzieli nagrody, jaką przeznaczył dla swych wiernych sług” (papież św. Jan Paweł II).

„O wróćcie, bracia, do staropolskiej pobożności, którą się dawni ojcowie szczycili, wróćcie do Różańca, do szkaplerza, do Godzinek, a wróci dawny obyczaj i dawny dostatek” (św. Józef Sebastian Pelczar).

„Prawa świata są wirusami duszy. Tworzą one wgłębienia w płucach duszy, która przestaje oddychać życiem. Nadprzyrodzonym” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Rodzina jest bowiem wspólnotą najpełniejszą z punktu widzenia więzi międzyludzkiej. Nie ma więzi, która by ściślej wiązała osoby, niż więź małżeńska i rodzinna” (papież św. Jan Paweł II).

„Zapytaj sam siebie po kilka razy w ciągu dnia: czy w tej chwili robię to co powinienem?” (św. Josemaria Escrivá de Balaguer).

„Wielkości i sławy szukać należy tylko w Bogu” (ks. Józef Małysiak SDS, Sługa Boży).

„Nie poznamy wielkości Maryi, jeśli nie narodzi się w nas Jezus Chrystus. Ci, którzy nie znają tej wielkiej Królowej, są tymi, którzy nie mają jeszcze Jezusa w sercu. Idziemy do Maryi, by mieć prawdziwą wiarę. Maryja sprawia, że rodzi się w nas Jezus Chrystus. Gdy poznamy Jezusa Chrystusa, uczcimy Maryję, bo kulminacja jej wielkości dokonuje się w jej boskim Macierzyństwie” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Czy rozumiesz wolę Jezusa? Mamy się wzajemnie kochać, tak jak On nas kochał!” (św. Urszula Ledóchowska).

„Tak jak śnieg broni ziemię przed mikrobami i gromadzi ciepło w kiełkach, które muszą wzejść, tak chłód naszej duszy wobec pokus świata broni nas przed przeklętą dumą i zachowuje dla nas to uzdrawiające ciepło miłości i wiary, które musi sprawić, że wzejdzie ziarno w naszym sercu” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Podaruj Mi twój czas w Mojej obecności, a Ja dam ci całą resztę, nawet te rzeczy, które w tym momencie wydają ci się niemożliwe” (In Sinu Jesu, duchowy dziennik benedyktyńskiego mnicha).

„Nie przyszłam do Kibeho tylko dla tutejszych parafian. Gdy mówię do jednej osoby, mówię tym samym do wszystkich dzieci Bożych, gdziekolwiek są. Kiedy mówię do Was, mówię do całego świata” (Matka Boża z Kibeho do Marie-Claire Mukangango).

„Demon bardzo zazdrości człowiekowi, który się modli, i używa całej przebiegłości, żeby zaszkodzić celowi takiego człowieka. Nie spoczywa więc, poruszając wyobrażenia rzeczy za pomocą pamięci oraz wywlekając namiętności za pomocą ciała, żeby był w stanie powstrzymać człowieka przed ucieczką do Boga” (św. Nil z Ancyry).

„Kapłan jest przede wszystkim dla Eucharystii i żyje Eucharystią. Możemy konsekrować i spotykać osobiście Chrystusa – dzięki Boskiej władzy przeistaczania; możemy jednoczyć się z Jezusem – żywym, prawdziwym, rzeczywistym. Możemy rozdzielać duszom Słowo Wcielone, które poniosło śmierć i zmartwychwstało dla zbawienia świata! Codziennie mamy audiencję prywatną u Jezusa!” (papież św. Jan Paweł II).

„Szczęśliwe narody, które mają taką historię, jak Polska, szczęśliwszego od was nie widzę państwa, gdyż wam jedynym zechciała być Królową Maryja, a to jest zaszczyt nad zaszczyty i szczęście niewymowne; obyście to tylko zrozumieli sami” (papież Innocenty XII).

„Człowiek cnotliwy, który boi się Boga, jest najroztropniejszy ze wszystkich” (św. Jan Chryzostom).

„Powodem dla którego umysły sprzeciwiają się Kościołowi, przestał być ich sposób myślenia; obecnie jest nim ich tryb życia. Ludzie nie mają już problemu z Credo Kościoła, lecz z jego przykazaniami” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

Jezus: „Ja jestem drogą do Niebios. Jeśli będziecie we Mnie wierzyć, zostaniecie ze Mną na zawsze. Jestem drogą, którą może kroczyć każdy człowiek. Tylko przeze Mnie ludzkość może odnaleźć swój wieczny dom. Jestem drogą, jedyną drogą, nie ma bowiem innej, a kto w to wierzy, wierzy w prawdę… prawdę o Bogu, którym jestem. Jestem drogą, którą musicie zanieść światu, aby inni także odnaleźli nagrodę, której wy szukacie. Gdy tak uczynicie, odnajdziecie własną drogę, a zarazem Mnie” (fragment z książki pt. „Oczami Jezusa” autorstwa Carvera Alana Amesa).

„Różaniec Święty jest harfą duszy, a strunami są jego paciorki. Gdy się ich dotyka, wibrują różnymi melodyjnymi tonami zgodnie z kontemplowaną tajemnicą. Słodkie brzmienie tajemnic radosnych to dźwięki, które wiją się w odcieniach tonów tej tajemnicy. Smutny ton tajemnic bolesnych dostosowuje się niepostrzeżenie do modlitwy Jezusa w Ogrójcu. Tony miłosne brzmią w tajemnicach radosnych” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„O Jezu, niech Ewangelia Twoja staje się dla mnie drogowskazem, wierną przyjaciółką każdego dnia, światłością rozpraszającą cienie zwątpienia, smutku, pokus i śmierci” (św. Urszula Ledóchowska).

„Nie myśl, że Bóg cię samym pozostawia, bo w tym sprawiłbyś mu przykrość” (św. Jan od Krzyża).

„Stajemy się tym, co kochamy, a to, kogo kochamy, kształtuje to, kim się stajemy” (św. Klara z Asyżu).

Przyjdzie dzień, kiedy cywilizowany świat odrzuci swego Boga, kiedy Kościół zwątpi, tak jak zwątpił Piotr. Będzie kuszony, by wierzyć, że człowiek stał się Bogiem. W naszych kościołach chrześcijanie szukać będą bezskutecznie czerwonej lampki, [wskazującej miejsce] gdzie czeka ich Bóg. Podobnie jak Maria Magdalena, płacząca przy pustym grobie, będą pytać: „Dokąd Go zabrali?” (papież Pius XII).

„Jak Eden był rajem stworzenia, tak Maryja jest rajem wcielenia i w Niej, niczym w Ogrodzie, odbyły się pierwsze zaślubiny Boga i człowieka” (abp Fulton J. Sheen, Sługa Boży).

„Powierz Panu swe dzieło, a spełnią się twoje zamiary” (Księga Przysłów 16,3).

„Dusza, która pokochała Boga, nie szuka już niczego na ziemi. Jej pragnieniem jest tylko milczenie, które staje się modlitwą” (św. Teresa z Avili).

„Uczniem, jak nauczał nas sam Pan, jest każdy, kto zbliża się do Pana, by za Nim podążać – by słuchać Jego słów, wierzyć Mu i być Mu posłusznym jako Panu, królowi, lekarzowi i nauczycielowi prawdy. Każdy zatem, kto wierzy w Pana i uznaje się za gotowego do bycia uczniem, musi najpierw nauczyć się odrzucać wszelki grzech oraz wszystko, co odciąga od należnego Panu posłuszeństwa” (św. Bazyli Wielki).

„W sakramencie ołtarza Pan przychodzi do człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boże, stając się jego towarzyszem w drodze. W tym sakramencie Pan staje się rzeczywiście pokarmem dla człowieka spragnionego prawdy i wolności. Skoro tylko prawda może nas uczynić wolnymi, to Chrystus staje się dla nas pokarmem prawdy” (papież Benedykt XVI).

„Sługa Chrystusa wszystko znosi z cierpliwością, mało mówi, a dużo pracuje dla Chrystusa” (św. Józef Kalasanty).

„Szczególnym znakiem macierzyńskiej obecności Bogurodzicy pośród nas jest Jasna Góra” (bł. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia).

„W Najświętszym Sercu Jezusa odnajduję wszystko to, czego brak mi w moim ubóstwie, gdyż jest Ono pełne miłosierdzia. Nie znalazłam nigdy skuteczniejszego środka na moje strapienia niż Przenajświętsze Serce mojego umiłowanego Jezusa. W Nim zasypiam bez zmartwień i wypoczywam bez niepokojów (…). Chorzy i grzesznicy odnajdują w Nim pewne schronienie i spokojnie odpoczywają. Boskie i umiłowane Serce jest całą moją nadzieją: jest moją ucieczką. Jego zasługi są dla mnie zbawieniem, życiem i zmartwychwstaniem” (św. Małgorzata Maria Alacoque).

„Wpatrujmy się w Pana Jezusa jak w lustro. On prowadził życie ukryte. Cały Jego nieskończony majestat był ukryty w cieniu i ciszy owego skromnego mieszkania w Nazarecie. Dlatego również my róbmy wysiłki, aby prowadzić życie wewnętrzne całkowicie ukryte w Bogu” (św. Ojciec Pio).

„Miejmy ufność, gdyż ci, którzy wyczekują Jezusa Chrystusa, nie zawiodą się” (bł. Jakub Alberione).

„Nasze dusze mają się przygotować na przyjście Chrystusa Pana tak, gdyby teraz właśnie miał przyjść na świat” (św. Karol Boromeusz).

„Zepsucia świata nie można dlatego usunąć, że nikt nie zwraca uwagi na dzieci” (św. Jan Chryzostom).

„Im bardziej ktoś kocha, tym bardziej pragnie upodobnić się do ukochanej osoby” (św. Karol de Foucauld).

„Wielką miłość mam do Kościoła, który wychowuje i prowadzi dusze do Boga” (Dzienniczek św. Siostry Faustyny 749).

„Nadzieja działa jak głęboki impuls, który pozwala nam iść mimo trudności, nie poddawać się w trudach podróży, daje nam pewność, że pielgrzymka istnienia prowadzi nas do domu. Bez nadziei życie może wydawać się przerywnikiem między dwiema wiecznymi nocami, krótką przerwą między tym, co było przed, a tym, co będzie po naszym przejściu przez ziemię” (papież Leon XIV).

„Wieczność będzie taka, jaką wysłużymy sobie na ziemi naszymi czynami” (św. Rafał Kalinowski).

„Jedna tylko myśl człowieka ma większą wartość niż świat cały, dlatego Bóg tylko jest jej godzien” (św. Jan od Krzyża).

„Błagam więc was usilnie, przez miłość, którą ku wam w Jezusie i Maryi w sercu noszę, odmawiajcie codziennie, o ile wam czas pozwoli, cały Różaniec, a w chwili śmierci błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli” (św. Ludwik Maria Grignion de Montfort).

„My, którzy chcemy podążać za Barankiem, musimy przyodziać się w biel, a bielą jest Maryja” (bł. Maria Felicja od Jezusa w Najświętszym Sakramencie).

„Święta Rodzina jest z pewnością wyjątkowa i niepowtarzalna, ale jest jednocześnie «wzorem życia» dla każdej rodziny, gdyż Jezus, prawdziwy człowiek, zechciał urodzić się w rodzinie ludzkiej i w ten sposób ją pobłogosławił i uświęcić” (papież Benedykt XVI).

„Chcąc mówić z Bogiem, nie szukajcie ni pięknych myśli, ani nadzwyczajnych rozczulań. Mówcie z Nim po prostu i z pełności serca. Pan Bóg nie potrzebuje ani naszych pochlebstw, ani przyrzeczeń, na które zdobywacie się z wysiłkiem. On chce tylko serc waszych” (św. Rafał Kalinowski).

„Im bardziej ktoś wnika w słowa Pisma Świętego, tym większe zdobywa z nich zrozumienie, tak jak ziemia, która im lepiej jest uprawiana, tym obfitsze przynosi owoce” (św. Izydor z Sewilli).

Jezus: „Patrząc na Jakuba, pomyślałem o tym, jak wiele kościołów będzie pustych w przyszłości, gdyż tylko garstka ludzi będzie pragnęła mojej obecności”(fragment z książki pt. „Oczami Jezusa” autorstwa Carvera Alana Amesa).

„Naucz się zamknąć martwą przeszłość, nie martwić się o nieznaną przyszłość, ale żyć i cieszyć się realistyczną teraźniejszością” (św. Franciszek Ksawery).

„Jezu! Bardzo Cię kocham… Nie trzeba, abym Ci to powtarzał. Kocham Cię, Miłości moja! Tylko Ty jesteś moim jedynym uwielbieniem!” (św. Ojciec Pio).

„Chrystus stanowi punkt odniesienia mojego życia, a Kościół Chrystusa jest moją Ojczyzną” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„W duszy, która wierzy w Jezusa Chrystusa i stara się Go naśladować z pokorą i ufnością, Jezu Chrystus niweczy wszelką niedoskonałość i małość” (św. Wincenty à Paulo).

„Pokora i cichość to cnoty, które otwierają serce Boga” (św. Wincenty à Paulo).

„Boskie Serce mego Zbawiciela, ślubuję Ci, że skorzystam z każdej sposobności, by Ci sprawić radość, a jeśli stanę przed wyborem, to wtedy wybiorę to, co Ciebie najbardziej raduje. Składam ten ślub, aby okazać Ci swoją miłość i osiągnąć doskonałość mego powołania, to znaczy stać się prawdziwą karmelitanką, Twoją rzeczywistą oblubienicą. Proszę Cię, daj mi siłę, bym go wiernie wypełniła. I niechaj mnie w tym wspomaga Twoja Matka i mój święty Anioł Stróż” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Jeżeli chcesz kochać Chrystusa, rozlewaj miłość po całej ziemi, ponieważ członki Chrystusa są na całym świecie” (św. Augustyn z Hippony).

„Strzeżcie ojczyzny jak strzegły jej pokolenia, które przed nami żyły, strzeżcie, gdyż ktoś obcy, może jedynie na nowo nas zniewolić. Ta ziemia droga była tym, którzy za nią oddawali swe życie. Jesteśmy im winni pamięci i trwania, że Słowianin zawsze ojczyznę kocha nad życie…” (papież św. Jan Paweł II).

„Poprzez krzyż człowiek zobaczył na nowo perspektywę swojego losu, swego na ziemi bytowania. Zobaczył, jak bardzo go umiłował Bóg. Zobaczył i stale widzi w świetle wiary, jak wielka jest jego własna wartość. Nauczył się człowiek swoją godność mierzyć miarą tej Ofiary, jaką dla jego zbawienia złożył Bóg ze swojego Syna”: «tak Bóg umiłował świat, że Syna swojego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginał, ale miał żywot wieczny » (J 3,16) papież św. Jan Paweł II.

„Przyjaciół swych nie zapominam. Gdy o nich nie myślę, należą oni wtedy do niezauważanego horyzontu teraźniejszości mojego świata” (św. Teresa Benedykta od Krzyża, Edyta Stein).

„Oto sekret stania się świętym – nie wierz sobie i zaufaj Jezusowi. Jeśli dojrzysz w sobie wszystkie niedostatki, to nie wierz sobie i zaufaj Jezusowi. Jeśli czujesz się źle, jesteś bez zapału, to nie wierz sobie i zaufaj Jezusowi. Jeśli wydaje się się, że On się ukrył i milczy, to nie wierz sobie i zaufaj Jezusowi. Bądź wierzącym aż do śmierci” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Każda dana łaska przechodzi przez trzy źródła: od Boga do Chrystusa, od Chrystusa do Maryi, od Maryi do nas” (św. Bernardyn ze Sieny).

„Gdyby po Komunii ktoś zapytał cię: «Co zabierasz ze sobą do domu?»: możesz [bez wahania] odpowiedzieć: «Zabieram niebo»” (św. Jan Maria Vianney z Ars).

Treść kolumny

„Matka Bolesna jest najcenniejszym skarbem, jaki wam zostawiłem” (ks. Dolindo Ruotolo, Sługa Boży).

„Jest prawie niemożliwą rzeczą iść do Jezusa bez pośrednictwa Maryi” (św. Jan Bosko).

Treść kolumny

„Chrystus, który jest twoim życiem, wisi przed tobą, byś patrzył w krzyż jak w zwierciadło. Tam możesz poznać, jak śmiertelne były twoje rany, których żadne lekarstwo nie mogło uleczyć, a tylko krew Syna Bożego. Jeśli popatrzysz dobrze, będziesz sobie mógł zdać sprawę, jak wielka jest twoja ludzka godność i wartość. (…) W żadnym innym miejscu człowiek nie może sobie lepiej zdać sprawy ze swojej wartości niż w zwierciadle krzyża” (św. Antoni z Padwy).