Sieradz, 29 października 2017
aktualizacja: 24 września 2019
Życie – jesteś chwilą, życie – tyś mym snem,
Życie – tyś dniem krótkim, przemijasz jak cień.
Boże, tu na ziemi aby kochać Cię,
Mam ten jeden dzień.
św. Teresa z Lisieux
Sieradzki cmentarz komunalny jest drugim cmentarzem rzymskokatolickim w naszym mieście, na który odprowadzamy szczątki naszych drogich zmarłych. Nie brak tu grobów ludzi zasłużonych dla Sieradza i oddanych Panu Bogu. Zdarzają się jednak również groby bezimienne i zaniedbane, którymi od dawna nikt się nie interesuje. Dlatego pragnę na swojej stronie w jak najpiękniejszy sposób zaprezentować nie tylko miejsca wiecznego spoczynku ludzi bliskich naszemu sercu, których Bóg już wezwał do siebie, ale również groby, niestety, zapomniane. Każdy pobyt na jakimkolwiek cmentarzu skłania mnie do refleksji nad przemijającym nieubłaganie życiem, kierując mój wzrok i myśli ku niebu, mojej niebieskiej Ojczyźnie.
Cieszę się, że cmentarz komunalny – obok cmentarza parafialnego, cmentarza żydowskiego i cmentarza żołnierzy radzieckich poległych w czasie ostatniej wojny — znajdzie godne miejsce na mojej stronie internetowej w specjalnej zakładce poświęconej sieradzkim cmentarzom. Poniżej zamieszczam krótką historię cmentarza napisaną przez wybitnego sieradzkiego regionalistę dr. Jana Milczarka, która ukazała się w Leksykonie miasta Sieradza.
Cmentarz komunalny w Sieradzu położony jest przy ulicy księdza Aleksandra Brzezińskiego. Został otwarty 15 stycznia 1988 roku i jest najmłodszym sieradzkim cmentarzem; fot. 20 października 2017
W godzinie naszej śmierci okaż nam, Panie Jezu, swoje miłosierdzie; fot. 20 października 2017
Obok pięknych i zadbanych nagrobków zdarzają się groby oznaczone literkami NN (Nazwisko Nieznane). W naszych modlitwach szczególnie pamiętajmy o tych, którzy pozostają zapomniani i bezimienni; fot. 20 października 2017
Na cmentarzu komunalnym spoczywają również ludzie, którzy talentami i zdolnościami otrzymanymi od Pana Boga dzielili się hojnie z innymi. Grób w kształcie fortepianu uzdolnionej muzycznie śp. Justyny Świniarskiej, założycielki zespołu Soli Deo i uczestniczki wielu sieradzkich pielgrzymek; fot. 22 listopada 2016.
Grób śp. Kasjana Farbisza, niezwykle utalentowanego i znanego sieradzkiego malarza, mistrza lokalnego pejzażu; fot. 20 października 2017
Życie człowieka na ziemi jest z natury nieprzewidywalne i krótkie. Nikt z nas nie wie, jak długo będzie mu dane żyć na tym świecie. Pan Jezus poprzez Ewangelię mówi do nas: „…stale czuwajcie, gdyż nie znacie dnia ani godziny” (Mt 25,1-13). Wielu ludzi systematycznie, nie tylko w dniu Wszystkich Świętych, odwiedza groby swoich bliskich. Tęsknimy za tymi, których znaliśmy i kochaliśmy. Chcemy, żeby pamięć o nich trwała jak najdłużej. Otaczamy modlitwą nie tylko zmarłych, których nosimy w sercu, ale również tych wszystkich, o których nikt już nie pamięta. Modlitwa jest najpiękniejszym darem, jaki możemy ofiarować duszom zmarłych. Po stracie bliskiej osoby, zwłaszcza gdy odchodzi z tego świata niespodziewanie, nasze serce przeszywa ogromny ból. Zadajemy Panu Bogu mnóstwo pytań, a nasza wiara wystawiona jest na próbę. A jednak to Bóg jest Panem życia i śmierci. Chociaż po ludzku wielu rzeczy nie rozumiemy, to musimy Mu bezgranicznie ufać: „nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie” (Łk 22,42), wierząc, że pewnego dnia wszyscy się spotkamy. Piękne słowa skierował Pan Jezus do swoich uczniów, mówiąc: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, tobym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14,2-3).
Każdy cmentarz jest miejscem świętym, szczególnym, skupiającym w sobie ogrom ludzkiej miłości i tęsknoty, jest również miejscem i naszego wiecznego spoczynku. Śmierci nie należy się lękać, lecz grzechu, który oddala nas od Boga. Święta Teresa z Lisieux wypowiedziała jakże piękne słowa o umieraniu: Ja nie umieram, ja wstępuję w życie.
Sieradzki cmentarz komunalny znacznie różni się od starego cmentarza parafialnego założonego w 1823 roku. Czas ich powstania dzieli aż 165 lat. Stąd na cmentarzu komunalnym nie znajdziemy zabytkowych nagrobków i tablic, jakie można zobaczyć na cmentarzu parafialnym. Nowy cmentarz posiada szerokie alejki, między grobami zachowane są spore odstępy, żeby każdy mógł łatwo dotrzeć z kwiatami i zniczem. Wokół grobów rośnie wiele ozdobnych krzewów i niskich drzew. Na środku cmentarza został usytuowany niewielki ołtarz, przy którym są odprawiane Msze święte. Oba cmentarze łączy natomiast klimat bardzo wymownej ciszy, sprzyjającej wyciszeniu i przemyśleniom.
Zachęcam czytelników mojej strony internetowej do nawiedzania wszystkich cmentarzy znajdujących się w naszym pięknym mieście. Będąc zaś już wśród grobów, oddajmy się przynajmniej krótkiej modlitwie za tych, którzy spoczywają na niezliczonych cmentarzach świata. Prośmy Miłosiernego Boga o łaskę zbawienia dla wszystkich zmarłych, którzy oczekują od nas jedynie nieustannej modlitwy za ich dusze. Ja natomiast poza modlitwą — dopóki dane mi będzie żyć i służyć Panu Bogu — pragnę ukazywać poprzez fotografię to, co przeminęło, by pamięć o minionym trwała w naszych sercach jak najdłużej.
Łukasz Piotrowski
Zdjęcia wykonałem 20 października 2017 roku
Zdjęcia wykonałem 22 listopada 2016 roku
***
Wraz z dynamicznym rozwojem demograficznym Sieradza po 1975 r. oraz ograniczoną pojemnością cmentarza rzymskokatolickiego, postawiono urządzić w Sieradzu cmentarz komunalny. Początkowo projektowano jego lokalizację na tzw. Chabiu, następnie na wzgórzach pod Monicami, ostatecznie jednak zlokalizowano go na działce 22 ha na niewielkim wzniesieniu na północ od Kłocka. Gdy jednak 24 IV 1977 r. erygowano nową parafię w Kłocku, z części komunalnej działki wydzielono działkę o pow. 5 tys. m2 na cmentarz parafialny. Po zniesieniu woj. sieradzkiego teren cmentarzy okrojono do działki 13,3 ha, z tego 7,5 ha na część grzebalną i ok. 6 ha na parkingi, zieleń, tzw. małą architekturę i budynki administracyjne. Projekt cmentarza opracowało Biuro Projektów Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt” w Łodzi. Projekt zagospodarowania cmentarza obejmuje kilka pól: grobów rodzinnych murowanych, grobów rodzinnych zwykłych, grobów pojedynczych murowanych, grobów pojedynczych zwykłych, pole grobów dziecięcych i grobów usytuowanych w alei zasłużonych. Poszczególne partie cmentarza mają być rozdzielone pasami zieleni i trawnikami. W ciągu 10 lat (od 15 I 1988 r. do 1 VIII 1998 r.) na cmentarzu pochowano 683 zmarłych. Pierwszym pochowanym był zmarły tragicznie Leszek Łuczak z Sieradza. Pogrzebani są na tym cmentarzu znani sieradzanie, jak np.: Jakub Perski, Stanisław Janiak, ks. Józef Kucharski, Saturnin Kołodziejski, Mieczysław Apoloniusz Krawczyński, Maria Lis. Na cmentarzu znajduje się również zbiorowa mogiła ofiar hitlerowskich ze wsi Wiechutki gm. Sieradz.
dr Jan Milczarek
***
Źródło: Leksykon miasta Sieradza,
oprac. zbiorowe pod red. prof. Tadeusza Olejnika,
Towarzystwo Przyjaciół Sieradza; Prof-Art 2006
***
Ponadto zapraszam do obejrzenia:
